Kadın erkek ilişkilerinde yakın akraba ve çok aşırı yakın dost denilecek kişiler dışında daima cinsellik söz konusudur doğrudan ya da dolaylı. Eğer çok yakın dostsanız belki bi nebze normal sayılabilir ama değilseniz mesajlaşmalar buluşmalara kadar gidebilir, ki evli birisinden uzak durmak en mantıklısı ve doğrusu bence de.

aman diyeyim hocam, aman hiç bulaşma

Oyle bir kizla gorustuysen sorun sende. Herkes kendisi gibi birini bulur.

egon oksanmis sen de biraz buyu bence.

bir de dikkatli ol:

www.haberturk.com

Şimdi bir şey derdim de hadi neyse, linç yemeye gerek yok. Ama yok ya, diyeceğim. Kızlar artık böyle. Tamam hepsi değil ama çok var bunlardan. Erkekler sütten çıkma ak kaşık mı peki? Alakası yok, onlar daha da berbat. Ama amsalak erkelere müstahak böyle kızlar. Baksana kız hemen kapılmış, tutanın elinde kalmış. Erkekler bayılır bu tip kızlara.

Kocasını sevgilisine ya da sevgilisini kocasına öldürtüp ikisinden de kurtulup kalan hayatını (özellikle az da olsa kocasının malı varsa) istediği gibi yaşamak için sinsi planlar yapan ve bu planları gerçeğe dönüştüren çok kadın var.

İmza bir Müge Anlı izleyicisi :)

Sana uygun olan senaryo şu olabilir; az çok malı olan bir adamla evlendi ama bir an önce kurtulmak istiyor. Biriyle bu tür muhabbetlere girip adamı ya hapse ya mezara göndermek istiyor olabilir.

Abartıyorum sanmayın binlerce benzeri olay var ülkemizde.

İki seçenek var, en iyisi hiç cevap vermemek ve numarasını engellemek, ikincisi de "Bana bir daha mesaj atma ve ulaşmaya çalışma lütfen. Teşekkürler" deyip numarasını engellemek.

Sorgulamayın, "bunu doğru bulmuyorum"vs demeyin, "bana ne söyleyebilirsin merak ediyorum" vs gibi pasif agresif ama çanak tutan karşılıklar vermeyin. No means no. "Bu durumda ne yapmalı" diye sormak da gereksiz bence, ne yapmak gerektiği belli. Bunu sanki tartışmaya açık bir şeymiş gibi ortaya getirmek de olmasına imkan tanımaktır. Ha bu tarz şeyler ters gelmiyordur size veya macera arıyorsunuzdur, o zaman konuşulur.

Ha gerçi şimdi dikkat ettim de, soru da sormamışsınız aslında. Niye yazdıysam bir sürü şey...

Engelle gitsin, buraya sorman bile gereksiz.

Hehe eğleniyim 1-2 mesaj atayım diyip bir gün sen karımla ilişki mi kurdun diyen bir adam tarafından öldürülme durumun olabilir.

O zamanda o kadar eğlenceli gelir mi bilmem.

bence de sıkıntı büyük. kocasıyla kavga ettikçe size yazacak , siz pek yüz vermeyin derim

daha yeni başladı olm ne çabuk karar verdin. tamam, ambiyans birden enteresan bişiye döndü ama merak ettiriyo mu, ettiriyo.

İlk bölüm fena değil bence. Biraz erken genelleme yapmak için.

ikinci bölümü de izledim. karar veremedim daha. bir gizem var. kaç sezon lost izlemiş adamız b.k gibi diye dizi bırakacak halimiz yok.

Dizinin ilk bölümüne (s01e01) bi 20 dk falan tahammül edebildim. Hiç sarmadı beni. Ne absürt ne salak şey ya dedim başlamadan bıraktım.

izlemiyorum. 10 defa başlayıp bıraktım. asla ilerlemiyor ve çok sıkıcı. bilimkurgu, dram, bağımsız sinema her şeyi izlerim ama bu dizi kadar bayığını görmedim.

3. bölüme on dakka sabredip kapadım gitti daha da izlemem.

hbo, GoT yerine bunu esas alıyormuş gayri. mal bunlar kesin.

dizinin ilk sezonunda neler olduğunu unuttuğum için alışmakta güçlük çekiyorum. sarmama sebebi biraz bundan kaynaklanıyor.

benim için başka sebepleri var. karı çirkin, yeteneksiz, surat ifadesi muşmula gibi, daha nice salakça şeyler

handmaid's tale ile karıştırdın herhal.

yok orada da var benzeri bir tip. karıştırmadım :)

Spor?

Et yiyorum, tatile gidiyorum. Bu ara gidemiyorum gerci.

Maddi manevi bana zararı olan insanı hayatımdan çıkarıyorum

spor : haftada 4-5 gün
beslenme : paket gıdaları, şekeri ve basit karbonhidratları tüketmemeye çalışıyorum. alkolü epeyce sınırlandırdım.
uyku : düzenli en az 6-7 saat uyumaya çalışıyorum.
hobi-tatil : gelirimin içinden bir kısmını tatil ve hobilerim için tasarrufa ayırıyorum ve sonrasında istediğim, hayatımı kolaylaştıracak şeyler alıyorum (kindle, bisiklet, tatil gezi vs) bunu özellikle tavsiye ederim.
az insan : çok fazla insanla zaman geçiriyordum eskiden, şuanda daha az insanla zaman geçirip daha keyif alıyorum. fazla insanların çoğunu hayatımdan çıkarttım ya da bir şekilde onlar çıktılar.

hedef olarak da sigarayı yeniden bırakmak ve dilimi geliştirmeyi planlıyorum.

şekerden olabildiğince uzak duruyorum. abur-cuburu ve ağır hamur işlerini yemiyorum. ayda bir kendimi ödüllendiririm. beslenme olarak bir tek alkolden vazgeçemedim. onun da zamanı gelecek gibi görünüyor.

haftada min. 3 idman yapmaya gayret gösteriyorum. ama futbol ama koşu ama fitness.

denyo insanları ayıkladım hayatımdan. olağanca kafamı dinç tutmaya çalışıyorum.

tatil olayını da çadır-kamp şekline geçirdim. 1 haftalık otel tatilinin yarı parasına enfes kamp malzemeleri aldım. evladiyelik gibi duruyorlar. hem ekonomik hem de insanoğlunun en iyi hissettiği yerle yani doğayla buluşmasını sağlıyor. 1 kere kamp yaptı mı insan, tadı damağında kalıyor.

minimalizmle alakalı araştırma yaptıktan sonra birçok şeyi değiştirdim ve eledim hayatımdan. minimalizm ekolünü araştırmanı öneririm.

-Disarida, mevsim elverdigi surece acik havada vakit gecirmek (trekking, bisiklet turu, parkta güneslenmek-kitap okumak)... Ozellikle havanin hep gri ve bulutlu oldugu bir yerde cok onemli benim icin.

-Sade yasam. Cok cok az tüketerek yasiyorum, arasinda kayboldugum kiyafet dolaplarim, ayakkabilarim, makyaj malzemelerim yok. Market alisverisi bile yapmiyorum. Bu konuda aktif calistigim projeler var, sadece kendi hayatimi degistirmedigimi biliyorum ve cok mutlu oluyorum.

-Cocuk yapmayacak olmak. Herhalde bunun kadar hayatimi yasanilir kilan ve hayat standartimi yukselten baska bir karar yoktur.

ciceklerimle evimle ilgileniyorum.
motora binip geziyorum, kamp yapiyorum, iciyorum.
insanlari olduklari gibi kabul ediyorum.
spor da yapiyorum arada.

Minimalizm, spor, kindle, yemek yapmak.

az insan, az eşya, az düşünmek, tatil yapmak, kendimi geliştirmek

-Bencillik yapıyorum. Hayatta hep kendimi ön plana koyuyorum. Kendi mutluluğumu devam ettirmek üzerine yaşıyorum. Fedakarlık ve sorumluluk olayına çok gerekmedikçe girmiyorum.

-Aileme çok vakit ayırıyorum. Onların kıymetini biliyorum, gönüllerini hoş tutuyorum. Böylelikle onlar mutlu ve huzurlu olunca evde gergin, tartışma dolu bir atmosfer olmuyor. Zamanında çok çekiştim onlarla sonuç olarak herkes yıprandı.

-Beni üzen biri varsa onu hemen çıkarıyorum hayatımdan. İkinci bir şans vermiyorum çoğu zaman.

-Yürüyebildiğim her yere yürüyorum. Hemen her yere yürüyerek gidiyorum. Arabam yok. Araba alacak imkanım var ama uğraşmak istemiyorum. Toplu taşımaya da çok gerekmedikçe binmiyorum.

-Beslenmeme dikkat ediyorum. Abur cubur, asitli içecekler, hazır gıdalar hayatımda yok. Bir tek şekeri (ev yapımı kurabiye, kek vs.) tam bırakamadım ama onu da çok çok az tüketiyorum zaten.

-Resim yapıyorum. Boş zamanlarımda, kendimi kötü hissettiğimde, bir fırsatını bulduğumda hemen resme sarılıyorum. Saatlerce çiziyorum, boyuyorum, kafam rahatlayana, aklımda hiç negatif bir düşünce kalmayana kadar devam ediyorum.

-Akordeon çalmayı öğreniyorum. Bu sayede daha pek çok şey öğreniyorum aslında. Notaları, farklı müzisyenleri, değişik terimleri... Pek çok şey. Ayrıca onu çalmaya konsantre olduğumda moralimi bozan şeyler de kafamdan uçup gidiyor.

-Her gün kendimle ilgili gurur duyduğum, iyi ki yaptım dediğim şeyleri bir deftere yazıyorum. Her gün en az 3 şey. Sonra geri dönüp bunları okuyorum. Kendimden şüphe duyduğum zamanlarda, kendime güvenimin azaldığı dönemlerde bana inanılmaz yardımcı oluyor bu. İnsanlarla ilişkilerimi, kendime bakış açımı güçlendiriyor.

-Farklı kültürlerden, farklı ülkelerden kişilerle konuşuyorum bol bol. Onlarla konuştukça çok enteresan şeyler öğreniyorum, ufkum genişliyor. O ülkelere dair ilginç bilgiler ediniyorum.

-Keyif pe....enkliği yapıyorum. Hayatım hep keyif üzerine kurulu. Hayatta sadece bana keyif veren şeyleri yapıyorum. Kendimi temizlik yapayım, her yer bal dök yala olsun diye kasmıyorum mesela. Ya da tasarruf yapmıyorum. Dişimden tırnağımdan artırayım da şu kadar para biriktirip bi ev, araba vs. alayım diye bir planım yok. Bugün bulduğum parayı bugün yiyorum. Yarın ölmeyeceğimin garantisi yok. Hazır gençken ve imkanım varken yiyorum, içiyorum, geziyorum, günümü gün ediyorum. Ha, kendimi zora sokmuyorum tabii bunları yaparken. Ayağımı yorganıma göre uzatıyorum.

-Her yıl bir haftalığına hiç görmediğim bir yere gidip orada tatil yapıyorum. Gidip tek başıma kafa dinliyorum.

-Sırf hayatımda biri olsun, sevgilim olsun diye bana hiç uymayan saçma sapan insanlara tahammül etmiyorum. Dertsiz başıma dert almıyorum.

is yerimin dibine tasidim evi, yuruyerek ise gidip geliyorum. hayatimdan toplu tasimayi cikardim tamamen, gercekten onlarca maddelik listeden daha fazla refah point getiriyor.

spor yapıyorum
yüzüyorum
meditasyon yapıyorum
okuyorum
gülüyorum
arada içiyorum
masaj yaptırıyorum

calisthenics'le uğraşmanın ve çalışmamanın daha yaşanılır kıldığını düşünüyorum hayatımı. "yaşıyorum" diyebilmek adına da mevsimleri olabildiğince hissetmeye çalışıyorum. kışın evde kalorifer yakmam, yazın kamp sürelerimi uzun tutarım. ayrıca yaz-kış soğuk suyla yıkanmak da "yaşıyorum" dedirtiyor insana.

internet ve müzik. bazen bir film.

izin günlerimde özellikle, kendime bayağı kıyak geçiyorum.

düşünmem gereken ve düşünmemem gereken o kadar çok şey var ki... alkol de çok yardımcı oluyor.

1- spor yapiyorum. resmen kendime bir hayat amaci edindim.
2- duzgun besleniyorum. abur cuburu cikardim, sigara-alkol-gazli icecekler-cikolata-cips-biskuvi vs yok.
3- amsalakligi biraktim, tinderi sildim, kizlara artik deger vermiyorum, dating veya online dating tamamiyla erkegi somurme amacli, yozlasmis zaman kaybi araclari. bu kadar emegi hicbir insan hak etmiyor. herhalde gorucu usulu vs evlenirim, her ne kadar cagdas ve bilgili bir insan olarak tanimlasam da kendimi. anneme soylim bari :D hauhasuh.
4- kitap okumaya basladim yeniden. cok zevkli
5- yemek yapmakla kafayi bozdum bu aralar. o da cok zevkli.
6- yeni bir dil veya enstruman calmayi ogrenecegim insallah yakin zamanda.

simdilik bunlar.

pasif agresifim. sinirim en cok kendime zarar veriyor.

pasif agresifim, en çok kendime zarar veriyorum ama zaman zaman çok yakınımdaki insanlarla alakasız patladığım oluyor. bunu değiştirmek için stresten ve tartışmalardan olabildiğince kaçınmak dışında bir şey yapmıyorum.

sinirliyim. çabuk parlıyorum.

Değilim, hatta şimdi düşünüyorum da haksızlık olmadığı müddetçe sinirlendiğimi anımsamıyorum. Orada da aslında hissettiğim şey sinirlenme değil çaresizlik'e refleks gösterememe, yani yine çaresizlik. Hakikaten hiç kızdığım birşeyi anımsamıyorum çok ilginç.

Gerçekten büyük bir mesele olduysa birden sinirlenir parlarım.

Bazı dönemler çok agresif olabiliyorum, normal bir soruya bile ters cevap veriyorum ama bu durumu fark ediyorum hemen ve o gün iyi olmadığımın bilincine varıp olabildiğince az insanla muhatap oluyorum.

Çok sık yaşadığım bir şey olmadığı için de değiştirmeyi düşünmedim açıkçası.

Değilim. Çok sakin bir insanım.
Çok nadir sinirlenirim ama sinirlendiğim zaman da öfke kontrolü problemi yaşarım. Kendimi dizginleyemem, sonradan çok pişman olacağım şeyler yaparım. Bu genelde bana yılda 1-2 kez olur.

Hayir degilim.
Sinirlenirsem de genelde bu yemek yuzunden olur, onda da sadece soylenirim kendi kendime. Soylenerek desarj oluyorum. Zaten en baba sinirim 5-10 surer sinirlensem bile.
Eskiden sinirli bir yapim vardi ama o gunler cok eskide kaldi.

Genel olarak değilim, alttan almayı da süreç yönetmeyi de çok iyi beceririm ama bazen çileden çıkıyorum.

Kimseye zarar vermedim, kendime zararım da olmuyor sadece o anlık yıpranıyorum.

Trafikte sürücü veya yaya olarak daha az sinirlenmeye çalışıyorum. Allahtan arabam yok, yoksa kendi terapi sürecim çok daha zorlu olurdu herhalde.

Giderek düşen bir tahammül sınırım var. Aynı kişilerden aynı şeyler gelince o sınırı daha yüksek bir ivme ile geçiyorum. Genelde pasif agresif ya da fiziksel herhangi bir sonuca varmayan hatta bağırmaya bile çoğu zaman varmaya sesteki değişimlerde (titremeye başlama veya yükselme) olayı kesiyorum hemen hemen her zaman. Kendime veya başkalarına fiziksel zarar vermedim yıllardır. Tahammül sınırım düşerken, öfke kontrolüm de yükseldi zamanla.

Sinirliyim,özellikle tahammülümün azaldığı insanlara,olaylara karşı.. Sinirim geçtikten sonra kendime çok kızıyorum, haklı olsam da neden boşveremiyorum diye üzülüyorum.. Öyle en ufak şeye parlamıyorum tabi, ama inceliksizlik,düşüncesizlik beni çileden çıkarıyor..

anlık çok çabuk yükselişlerim oluyor. çevremdekileri bu ani çıkışlar yüzünden kırıyorum. trafikte deliriyorum. sonradan kendime kızıyorum ancak ne fayda.

çok sinirliyim. çabuk sinirleniyorum. sonra soğuma evresine geçip aynı konu için sinirden kendimi yiyorum. aynı sinir beni mide hastası da yaptı. işin kötüsü düzelmiyor da :(

sinirli değil pamuk gibi insanım ama öfkem çabuk alevleniyor (çok da çabuk sönüyor).

fcking no.

çok çalıştım bu konu üstüne ve büyük oranda kontrol altına aldığım bir öfkem var. Yani, aslında sinirli bir insan olduğumu bilmeyen kişi "ya sopiro da budist rahip gibi bir insanmış, bu kadar sakin olunmaz" falan der muhtemelen.

Öfkelenince de bağırıp çağırmıyorum da Hollywood'daki psikopat karakterlere dönüşüyorum. Gözlerini size dikip tane tane, sakin bir ses tonuyla laf anlatmaya çalışan birini düşünün, hani aksiyon filmlerinde hafifçe gülümseyip yavaşça ayağa kalkarak "Johnny, ah hah, Johnny, Johnny, Johnny.." falan diyen tipler vardır ya. Ben de öyleyim. Ama çok, çok nadir bu kıvama gelirim.

Gerçi normalde de suratsız olduğum için, çok bir şey fark etmiyor olabilir.

Kısaca: sinirliyim.

Bence bu soruya bizden ziyade en yakınlarımızın cevap vermesi daha doğru olur. Sonuçta insan kendisine karşı ne kadar objektif olabilir ki?
Soruya cevap:

Bence değilim. Ortada ciddi bir haksızlık olursa sinirlenebilirim. Sinirlenince kendime ya da etrafımdakilere zarar vermiyorum.

hiç değilim, sinir bozucu derecede sakinim hatta. sinirli insan en nefret ettiğim insan tipi, sinirli olsaydım kendime hiç katlanamazdım muhtemelen; bu da daha çok sinirli yapardı. buradan şu sonuca varabiliriz ki sinirli insanların sinirinin büyük bir kısmı kendilerine. o yüzden öyle anlarda koşarak uzaklaşıp kendini yiyip bitirmesini beklemek lazım.

Maalesef evet. Bu durumu daha çok içimde yaşamaya çalışıyorum ama kimseye doğrudan çatmasam da sinirli olduğum fazlasıyla belli oluyor; hareketlerim sertleşiyor, insanlarla iletişime geçmekten kaçınıyorum, kısa kısa cevaplar veriyorum ve en uç noktada diş sıkarak ağlayacak duruma geliyorum. Sinirlenince tek istediğim sakinleşinceye kadar yalnız kalabilmek.

ooo sinirli de laf mı, o biçim. hemen her şeye sinirlenebilme kabiliyetim var. lisede falan hocalarla sıkıntı olabiliyordu ama en çok kendimi etkiliyor bu durum. daha çok olaylara/olgulara? sinirlenirim. kendi kendimi yiyorum, bir yere vardığı da yok. değiştirmek için herhangi bir şey yapmıyorum. olaylar/olgular kendini düzelttiğinde her şey düzeliyor zaten. çevremdekiler de beni böyle kabul etsin, kimseye haksızlık yaptığım, kırdığım olmuyor. ha kırarsam, o zaman bana çektiri çekebilirler.

değilim

Hayır, çok sakinim. Tüm sinirimi kendime yöneltiyorum bu yüzden bi 10 seneye patlarım gibi geliyor.

6 ay prozac ve bir kutu laroxyl kullandım, iyi geldi. düzenli kullanmak gerekiyor. doktor takibi ile kullandım, her kutu bittiğinde gittim. bugün de içmeyeyim demedim. kendimi birazcık daha çok sevmemi sağladı. bırakmaya yakın birden kesmemek lazım. ben öyle birden kesince azcık kötü hissettim ve tekrar başlamak istedim. doktorumsa bunun geçici bir süreç olduğunu söyleyip, son kutuyu 4 günde bir kullanacağım şekilde almamı söyledi. tekrar söylüyorum, iyiyim. kafaya takmıyorum ve sosyal olabiliyorum. çenem açıldı.

Antidepresanlarin etkileri en erken 21 gunde ortaya cikar.

2 yılda kullandıklarım:

duygu durum değişikleri için 30ü gr lithuril
uyku problemlerim için 5 gr aripa
anksiyete ve obsesyon için 30 mg paxera
farklı dönemlerde lustral
çok nadir ativan

denek hayvanına dönmüşüm aq. başta, psikiyatra gidiyordum sadece. yeterli olmadı, psikoterapi, emdr gibi tedavi yöntemlerine yönelip ilaçları azalttım. iki seneye yakın ilaç kullandım. ilaçların yan etkileri beni çok rahatsız ettiği için bıraktım. iyileşmeye başladığımı anladığım ilk an, yan etkilerden rahatsız olmak, ilaçsız da hayatımı idame ettirebileceğimi hissetmekti. geçen seneden beri ilaçları, sigarayı, garip sosyal medya hesaplarını, enerji sömüren insanları arkada bıraktım. bin kat daha iyiyimdir. psikoterapi alın mutlaka, kafada bastırarak geçecek bir şey değil.

Yarıyor.

yarıyor ama düzenli kullanım şart.

Benim gibi kıllı adama yakışmaz heralde..

Şunun gibi işte: goo.gl

ben de önyargılıydım giydim ve yakışmadı ama bazılarına yakışıyor. bi dene gitsin

dene bi.
bende sevmem+1

Bence uzun boylu biraz da zayıf olan erkeklere yakışıyor genel olarak. Deneyin yine de.

Ben beğenmiyorum.

bu tarzın sadece şu linkteki renk ve modelini beğeniyorum. diğerleri çöp.
urun.n11.com

çorapta kılda görünnmemeli tabii : )

kiyafetlerin kalanina uyacaksa mesele yok da... ben sevmiyorum. aklimda tisortu sortun icine sokan "preppy" kolej cocugu ayakkabisi olarak varlar.

Ben seviyorum. Bir ara Lacoste bunun süet olanlarını çok çıkartıyordu. Hatta bir dönem Adidas bile çıkartmıştı. Her markanın adam gibi ayakkabı yaptığı, etrafın spor ayakkabılar ile dolu olmadığı efsane zamanlardı. Şimdi dandik tasarımlı(vans hariç :P) spor ayakkabılara boğulduk :/

Süet olanlarını bir dene derim ben, onlar daha şık duruyor.

5 gün boyunca hiç konuşma olmadıysa her iki taraf için de bitmiştir bana göre. Hiç uğraşma.

atma.

Atma.

Başka zaman olsa atma derdim ama bugün at diyorum yav. İçimden öyle geldi.

Telefon başında çaresiz bekleyenlerin sesi ol; at. Kim bilir ne güzel bi aşk filizlenecek yine. Kesinlikle at.

Attım. Çok kötüyüm, nerdesin gelicem dedi. Geldi. Çok ağladı, ben nefes alamıyorum nolur çözelim dedi.
Bu gece yaşadıklarımız benim aklımın ucundan geçmezdi. Gözümle görmesem bu kadar üzgün olduğuna inanmazdım. Hayretler içindeyim. Gecenin bu saatinde kalbim pır pır :)

@i m cool with that “içimden öyle geldi” demen beni baya etkiledi :)

@IncredibleMau cevabın beni çok cesaretlendirdi! Yorumuna tik atmamla ona mesaj atmam arasında 5 saniye vardır :)

Çok teşekkürler!

sarı. net.

Beyaz çünkü sarı içimi karartıyor

Sariciyim ben de. Beyaz yoruyor. Ama bunu ne icin kullanacaginiz onemli. Mesela is yerinde hareketli aletler varsa testere vs florasan cok tehlikeli. Calismiyormus gibi goruntu veriyor falan.

Ev için sormustum

Bizim salon büyük biraz iki bölgede iki ampul yeri var. Bizimkiler beyaz kullanır hep. Bir tanesi patlayınca yerine yanlışlıkla sarı almışlar.
Böyle bir güzellik yok. Kapatıyorum herkes gidince beyazı sadece sarı açık kalıyor.
O an anlıyorsun sarının kıymetini işte.

Kesinlikle sarı diyorum.

Sarı.
Daha sıcak bir ortam sağlıyor ve göz yormuyor.

Sarı. Beyazı hiç sevmem, bi garip geliyor.

Sarı. Daha yumuşak ve hoş geliyor göze.

Sari. Goz yormuyor.
Beyaz hem hastane ortami gibi gelir hep bana.

evde sarı, daha yumuşak rahatlatıcı.
ama görsel/detaylı/dikkat isteyen işler yaparken beyaz.

Duvarların rengine göre seçmek lazım. Örnek: duvarlar buz mavisiyse beyaz, beyaz ise sarı ışık, gibi

Warm white denilen zimbirti. Bu arada beyaz isiktan nefret ederim. Ciddi anlamda sevmiyorum.

Sapsari olunca da biraz az aydinlatabiliyor.

Günbatımından sonraki saatlerde ve evlerde beyaz ışık kullanılmaması gerekiyor çünkü vücuda gün ışığı algısı yaratarak melatonin düzeyinin düşmesine o da uyku problemlerine yol açıyor. Artık cep telefonlarında ve bazı tv'lerde bile akşam saatlerinde ekran rengini otomatik olarak sarı tonlara çeken programlar çalışıyor.
Gündüz işyeri vs. ortamda beyaz, gece sarı ışık kullanılmalı.

beyaz, sarı olunca sanki hafif loş oluyor.

sarı kesinlikle. beyaz ışık içimi daraltıyor.

sari kesinlikle.

yatak odasinda yumusak sari kullanilmalidir cunku uyku kacirmaz, uykuya gecmeye yardimci olur. beyaz isik ise uyku acar ya da kacirir, bu yuzden calisma ortamina, salona falan artik nerede uyanik kalmak isterseniz oraya beyaz isik kullanilir.

sarı ışık hiç sevmiyorum ya, loş kalıyor ortam ya da gerkesiz bi romantik hava oluyor. Beyaz ışık iyidir, her şey net, her şey belli. Beyaz <3

beyaz cok yapay sarıcıyız bız

meli malı kısmına hakim değilim ama bana göre;

sarı mutsuzluk, beyaz umut.
sarı eskimişlik, beyaz teknoloji.
sarı kir, beyaz temizlik.
sarı sararmış, beyaz yıkanmış.
sarı odalar, beyaz saray.

gibi.

Sarı

Beyaz insanin bütün enerjisini cekiyor.

bir bakıp kafanı çevirdiğinde bir daha bakma isteği uyandıran kadın veya erkeğe bakımlı kadın/erkek denir.

sağlıklı beslenen, sağlıklı yaşayan, kilosuna (herhangi bir sağlık sorunu yoksa tabii), sporuna vs. dikkat eden kişi bakımlıdır benim gözümde. (kişisel temizlik default)

üzerine güzel parfüm sıkıp iyi giyinmekle, makyajla cart curtla bakımlı olunmuyor bana göre.

edit sonrası cevap:

eve gelip oturduğu yerde homini gırtlak cips bilmem ne abur cubur yiyerek bir ton kendini umursamaz alışkanlıkları var ise yani kendine dikkat etmeyip keyfi bir şekilde obez oluyorsa bence bakımlı değildir.

Ha bir sağlık sorunu vardır bazı şeyler elinde değildir ya da sağlıklıdır ama biraz şişmandır ona kim ne diyebilir. Ama ye abur cuburları vucut yağ bağlasın şiş ondan sonra iki makyaj yap bakımlı ol yok öyle bir dünya bana göre.

temizliğine özen gösteriyorsa, sokağa yataktan kalktığı gibi çıkmıyorsa, kıyafetleri düzgün ve uyumlu ise benim için bakımlıdır.

kilo veye makyajın bakımla ilgisi yok bana göre.

ha kilo demişken öyle 150 boya 90 kilo gibi şişman gibi şişman ise çok da bakımlı geleceğini sanmam.

Spor yapan, beslenmesine dikkat eden, beden ve kıyafetlerinin temizliğine özen gösteren kişi bakımlıdır.

kıyafetin temiz olması,

parfüm kullanıp kullanmadığı önemli değil ama sigara ve ter kokmaması,

saçların yağlı olmaması,

tırnak bakımı,

saç - sakal olarak mağara adamı olunmaması,

dişlerini düzenli fırçalanması.

ayakkabılar çamur içinde, pislik içinde olmasın yeter ( ilk günkü gibi gıcır gıcır olamaz zaten )

bu kadar. bence pek maddiyat gerektirmeyen, herkesin kolayca yapabileceği şeyler.

bir kadının yüzüne makyaj yapıp yapmamasını bakımla ilişkili bulmam. yüzünün daha güzel görünmesi için yaparsa yapar.

Bir arabayı istediğiniz kadar yıkayın, cilalatın, partlatın. Periyodik bakımlarını, arızalandığında tamirini yapmazsanız bir işe yaramaz o araba. Öyle düşünün.

Tırnak içleri temiz, saçları yağlı olmayan, cildi pul pul dökülmeyen nemli olan, ter kokmayan, buruşuk kıyafet giymeyen kişilere bakımlı derim.

bir hastalık yoksa obeziteye kayan şişmanlıkta fiziksel bir ihmalden öte geliyor, yani ben bakımsız derim.

öncelikle bakımlı ile güzeli ayırmak gerek. ister istemez insanlar, içgüdüsel bir biçimde güzel olanı direkt olarak bakımlı olarak da kodluyorlar kafalarında. bir insan hem bakımlı hem güzel olabilir elbette fakat güzel diye illa ki bakımlı olacak diye bir kaide de yok.

bana göre ise bakımlı olan: kilosuna,öz bakımına,kıyafetlerinin bakımına(ütü,temizlik) dikkat eden kişidir.

Kötü kokmayan, temiz ve sade kıyafetler giyen, saçları yağsız ve tel tel görünen, dişleri beyaz ve parlak (beyazdan kastım kar beyazı değil tabii, doğal beyaz), tırnakları ve tırnak etleri güzelce biçimlendirilmiş, fazla kilosu olmayan (şimdi linç yiyeceğim biliyorum ama kilolu kişiler bana daha fazla terliyorlar gibi geliyor) insanlar bende daha bakımlı izlenimi oluşturuyor.

Şöyle kapsamlı bir check-up'a girip alnının akıyla çıkan insan bakımlı insandır. Gerisi fasa fiso.

bakım deyince ben daha çok temizlik ve kozmetik bakım rutinlerini, saç baş işlerini ve kılık kıyafet güzelliğini anlıyorum. o yüzden kilolu ve bakımlı olabilir insanlar. bu yüzden sağlıklı veya fit olmak ve bakımlı olmak ayrı şeyler bana göre. spor yapan yediğine içtiğine özen gösteren birisi kendine dikkat ediyor kategorisinde olur benim için. ki zaten her yediğine içtiğine özen gösteren üstüne başına, saçına, yüzüne özen göstermeyebiliyor.

Neill +1

Her gün dus alan, saclari yagli olmayan, spor yapan, giyimine kusamina özen gösterip kendine yakisani giymeyi bilen insan bakimlidir.
Illa marka veya pahali olmasina gerek yok kiyafetlerin. Kendi vücudunu taniyip ona göre giyinilmesinden bahsediyorum.
Disleri temiz, kendisi güzel kokan birisi olmasi da önemli.
Makyaji isin icine katmadim cünkü sapsari dislerin üzerine 100 liralik ruj da sürsen kötü bir görüntü ciziyor.

şişman diye bakımlı denmez diye bir şey yok. tıpkı bir erkek kel diye bakımlı olmaz denilemeyeceği gibi. bakım temiz ve uyumlu görüntüsü olan, tırnakları dişleri saçları giydikleri temiz kişileri çağrıştırıyor bende.

sabah erken kalkıyorum pek yeme isteği olmuyor ancak yemezsemde enerjim olmuyor,
zeytinli açma çay yapıp geçiştiriyorum 2-3 saat sonra kavurmalı tost yiyorum. öğlene kadar rahat gidiyor. Öğlen yemeği yemeyip akşama doğru yiyorum ve günü kapatıyorum.

Uyanir uyanmaz yiyemem, zaten sabah ac karna ilac alip bir sey yemeden once yarim saat filan beklemem gerekiyor her gun. Uyanir uyanmaz yememek isime geliyor yani.

Ama degisiyor mesela sabah 5te uyanip ise gitmem gerekiyorsa saat 8e kadar filan yiyemem. Saat 9da kalkmam lazimsa 9.30da yiyebilecek duruma gelirim ama.

seni suraya alalim. (bkz: intermittent fasting)

hafta ici oglen yemegi saatine kadar sadece iki sutlu kahve icerim. biri simit vs. aldiysa yerim ama yoksa da aramam. hafif acken daha mutluyum. yemek rahatsiz ediyor.

benim beslenme düzenim kötü aslında.

sabah kahvaltısı olmadığı için, öğlende belki simit falan alıyorum. bazen hiç yemeden eve geliyorum. sonra akşam yemeğini tıka basa yiyorum. sonra bir uyku bastırıyor, o mideyle yatağa gidiyorum. yemeklerin eriyecek fırsatı yok tabi göbeğe dönüştü hepsi.

o yüzden kahvaltı yapayım da akşam o kadar acıkmam diye düşünüyorum.

sabah kalkar kalkmaz başına oturulan kahvaltı günün en önemli öğünü değil. Bir de reçelle balla beyaz ekmekle dolu bir şey ise olmasın daha iyi.

lakin günün ilk öğünü gün boyu yeterli enerjiyi sağlayabilmek için önemli. sabah kalkar kalkmaz kahvaltı yapmak zorunda değilsin öğlen de ilk öğününü yiyebilirsin.

şahsen ben ilk öğünümü 12 civarı yiyorum sabah kalkmama rağmen.. daha doğrusu IF e göre fasting periodunun bitişine göre yiyorum o da belli bir düzene oturuyor zaten bir süre sonra. Özellikle kilo verme yağ yakma gibi isteklerin varsa sabah yemek yememen ve üzerine biraz da hareketlilik daha da işine gelecektir.

Dolayısıyla @baldur kardeşimiz +1 diyorum IF bir sihirli değnek değil ama doyurucu besin değeri yüksek şeylerle birlikte kombine edildiğinde gerçekten insana hiç olmadığı kadar "iştah kontrolü" sağlıyor. Bu da her türlü insanın işine kolayına geliyor tavsiye ederim.

herkesin metabolizması ayrı.
ihtiyaç hissetmiyorsan zorlamaya gerek yok bence.

Gözümü açtığım gibi masaya oturabilme potansiyeline sahibim. İsterse sabah saat 5’te kalkmış olayım. Ama tatil günlerinde biraz keyif yapıp öyle oturuyorum, hemen oturmuyorum.
Ben mecburiyetten alıştım. Yemediğim zaman başım dönüyor çok bitkin oluyorum. Zaten çöp gibi bir şeyim yemediğimde daha çok kilo kaybediyorum. Dolayısıyla zorunluluktan gelişti bende bu alışkanlık.

Aksam 8'den sonra hicbir sey yemezsen sabaha acikmis oluyorsun. Ama yine de yataktan sofraya oturulmuyor, bu yuzden once banyoya gidip ya bir dus, dis fircalama vs. ondan sonra da yarim bardak limonlu su derken acikmaya baslarsin. Tabi bunlari yaparken camlari da sonuna kadar ac, kisin bile.

Yapma bence zaten. (bkz: intermittent fasting)

Dünyada en güvendiğim metod.

ben de yazayım
en önemli öğün falan değil
IF e bak (yukarıda baldur demiş) uzun süredir bu düzenle besleniyorum, çok rahat ve muhteşem bir şey.

kahvaltıda ne yiyeceksin? Zeytin, peynir, domates, biber temelde değil mi?

akşamdan veya sabah bunlarla güzel bir sandviç yapıp (tercihen Marmarabirlik zeytin ezmesi ve süzme peynir ile) sabah iş yerine götürüyoruz. Çayımızı alıp löp löp yiyoruz.

Normalden erken kalkarsam kisa surede acikirim. Onun disinda 2 saat sonra acikiyorum anca. Normal kalkisim 7:20-30 civari.
Pazar gunleri ise acikma surem 0, yani direkt acikmis olarak uyanirim neredeyse. Kahvaltidan max 1 - 1.5 saat kadar sonra yine acikirim ve 2 saat sonra tekrar. Pazar gunleri boyle.

kahvaltının en önemli öğün olduğunun palavra olduğu anlaşılalı birkaç yıl oldu sanırım. etmek zorunda değilsiniz. sizin vücut hangisine alışkınsa ordan devam. illa kahvaltı etmeliyim modundan çıkın yeter.

olmuyor. cok zor. sacma sapan kiskanclik yapiyor taraflar bir gun, kiyamet kopuyor.

var, ve eski sevgiliden arkadaş da olur.

Hatta güzel de olur.


Bu yaklaşımda olan insanların(insanların çoğunluğunu temsil eder bu) temel problemleri sevgi türlerini ayırt edememeleri.

Bunu çözebildiğiniz zaman bitti gitti.


antreman konusu: arkadaşla sevgili arasındaki farklar nelerdir ? (buradan kendi kendinize evde çalışarak öğrenebilirsiniz)

Hayır.

hayır asla. ha lisedeyken sevgili olduğum birkaç kişiyle arkadaş olarak devam ettim tabii çünkü aramızda öyle über süper bi' aşk yoktu ama yetişkin olarak aşık olduğum, çok sevdiğim hiçbir insanla ilişkimi sürdürmedim. hayatımdan tamamen çıkardım. çünkü terk edildim hep. dayanamam ben onu sürekli görmeye. sevgilim olarak bilmiş ve tanımışım ben... öyle olmayacaksa hiç olmasın, arkadaşım var zaten, gerek yok. ayrıca onu elimde tutmak istiyorsam sevgilim olduğu için tutmak istiyorumdur. sevgilim olmayacaksa nasıl "elimde tutmuş" olayım ki arkadaş kalarak?

@der miester aynıyız sanırım. Bende kaybeden ve elde tutulan taraftaydım. Yapamıyorum kahve içmeye gidiyouz, sivilcelerine falan dokunuyorum. Veya 10 15 saniyelik bakışmalar oluyor. Başkalarından bahsedip onlarda arkadaşım ciddi olursa soylerim falan diyordu. Her buluşmamızda mutlu sonu saymıyorum ve arkasından gelen okkalı mesajlar.. hala kulağımda.

Yok mu artıran ?

(bkz: seinfeld)
elaine ve jerry.

Karşı taafbteklif etti bende kabul ettim. Sonuç gri profil fotosu. @ardacani

gerek yok.

ille de olunacaksa uzunca bi süre hiç görüşmedikten sonra tekrar görüşmeye başlamanız gerek. bazen o süre 3 ay bazen 3 sene bazen 15 sene olabilir.

Bir şey hissetmediğim sürece olur. Ama içimde en ufak bir şey dahi kaldıysa olamam. Cunku arada kiskanabilirim falan, eziyet olur bana.

Çok zorlama.
Arkadaş gibi dediğinize göre hala hisleriniz var. Çok büyük bir kötülük yapmış olmursunuz kendinize, yapmayın.

Ben yanlış anlamışım. Hiç olmadı, olmasına da gerek yok bence.

Bir denedik olmadı zaten. Ailem ile görüşmeye devam etmek istiyor kendisi.. biz arkadaşça denedik hep sevgiliye bağlıyorız. Kimseye bağlanmak istemeyen bi tip, sevmiyorum diyor. Engelledikten sonra bile kaldı yanımda sonra beni suçladı.. her beraberlik suçlama getiriryor. Sıkıntılı bi iş.

En son yine engelledi işte.

İlk defa en durağan dönemindeyim. Bir tarafım o diyor ama o oldukça o bi yerde patlama yapıyor. Misal 4 kez bize geldi 4 ünden sonra yok sen sevgili gbi oluyorsun diye beni suçladı.. tuhaf şeyler. Benm gbi olan var mı? Ucu nereye çıkıyor merak ettim..

Dün whatsupptan sonra twitterdan da engellemiş. O takibi bırakmıştı arada yazışıyoduk oradan da. 2. Enngelleme de bn hiç bişey yazmadım, bi baktım engellemiş..

Zara’ya baktın mı?

Erkek kısmını bilmiyorum ama kadınlar için bayağı seçenek var, fiyatlar da uygun. Orada bulursun gibime geliyor benzer bir koku.

karşı cins konusundaysa eğer: kadınlar ruh hastası o yüzden yalnızlığı tercih ediyorum.

Genel olarak: etliye sutluye karısmam, kendi kendime yeterim, arkadaşım var ama o kadar cok değil. ne yalnızım ne değil yani.

Vaktim yok. (Ciddiyim)

Sosyal olarak beceriksizim. İnsanlar genelde biraz tanıyınca seviyor ama yeni tanıştığım birisiyle kolay samimiyet kuramıyorum.

benimkisi kalabalıklar içindeki yalnızlık.

mesleki zorluklar, uzaklarda olma, insan ilişkilerinin uzun vadede sürdürülebilir olmaması, yeni heyecan arayışı

@bugunku +1. Bir de ek olarak çirkinim.

Sanırım bir yaştan sonra kafana uygun içine sinen birini bulmak çok zor.

aseksüellikle ilgisi olabilir.

romantik yalnizliksa eger, sisko olmama ve bunun getirdigi iliskilerdeki ozguvensizligime bagliyorum.

sosyal olarak çok şuursuz ve yeteneksizim. daha önce girmediğim bir kafeye girerken bile tedirgin olurum, ürkek tavşan gibi davranırım. yalnızken veya arkadaş ortamında sorun olmuyor; çünkü yalnızken ne olduğum kimseyi ilgilendirmiyor, arkadaş ortamında da genel olarak gayet konuşkan ve eğlenceli biri sayılırım aslında ama işte bi' kızla buluşacak olsam aptal gibi davranıyorum. konuşma kısmında yine sorun yok ama aksiyon kısmı sıkıntılı. fazla tedirgin, özgüvensiz ve heyecanlıyım.

bende genelde şöyle oluyor... ya internet üzerinden tanışıyoruz ve öylelikle hoşlanıyorlar. buluşunca bir sorun olmuyor, iki sorun olmuyor ama üçüncüde "bu ne biçim adam aq" deyip bitiriyorlar. yüz yüze görüşerek tanışmış isek bu genelde arkadaş ortamında oluyor. oradaki eğlenceli adamı orada bıraktığımı, bire birde salak gibi davrandığımı anlayınca orada da geri basıyorlar.

mesela şu ara da biri hoşlanıyor gibi hissediyorum, kız sürekli bir yerlere çağırıyor ama ekiyorum sürekli. istemediğimden değil. birlikte çok güzel vakit geçirebiliriz, benim için şahane bir tecrübe olur falan ama iyi bir arkadaşımı kaybetmek istemiyorum açıkçası; ne kadar tırt biri olduğumu görsün istemiyorum. sıkıldım aynı şeyi yaşamaktan.

bunun dışında bi' de kendi dünyama çok gömülüyüm ki o dünyada da bir şey yok zaten. işte ya hokey izlerim, ya suriye savaşını takip ederim vs. kendi ilgi alanlarım var ve sürekli onlarla uğraşıyorum. karşı cinsle uzun vadede konuşabileceğim, ortak noktada buluşabileceğim, keyifli vakit geçirmemi sağlayabilecek hiçbir özelliğim yok. aslında süper bir "takılmalık adam" olabilirdim ama o da benim tarzım değil hem de özgüvenim falan yok bunun için.

Eski sevgilim başka bir ülkeye taşındı.
Ben de ilişkilere dair bir kazanımlar/kaybedilenler değerlendirmesi yapınca, bundan sonraki hayatımın öngörebildiğim kadar uzak geleceğini “single” olarak geçirmeye karar verdim (burda yaş faktörü de önemli tabii). Kimseyle takılmak falan da istemiyorum. Aslında bence gayet hoş bir insanım.

Bilmiyorum.

bütün çevrem muhafazakar çomarlardan oluşuyor

bence gerçek yalnızlar -zaruretten olmayan yalnızlık- buna cevap vermez.

ne kadar cokmusuz. sebeplerimiz farkli olsa da sonuc ayni.

yillar yillar evvel, buyuk ustat ve dusunur ismail yk'nin dedigi gibi (git: open.spotify.com): beni begeneni ben begenmem; benim begendigim ise beni begenmez.

durum bu.

Arkadaş ilişkileri konusunda sıkıntı yok. Herhangi alakasız bir şehirde bile bir bara falan oturduğumda nedense yan masadakiler ile ilişkimiz hemen ''lost çok bozmuştu di mi?'' oluyor. Telefonlarımızı, sosyal medyamızı falan verişip ertesi sabah ''Aga, Bugün napcan?'' diye haberleşiyoruz.

Sevgili ilişkilerinde ise sıkıntı var :( Gerçi yok diyebiliriz. Uzun sürmüyor sadece.

Yaş geçti +1

Ne istediğini bilen, geçmiş ilişkilerinin sıkıntısını veya depresifliğini yansıtmayan birisi yok. O yüzden yalnızım.

Kaliteli ve gerçek bir şey arıyorum

kimse beğenmüyür + asosyal ekşici piçin tekiyim.

çünkü vaktim yok.

o kadar deli bir işte çalışıyorum ki, unutamıyorum dediğim eski sevgiliyi bile unuttum neredeyse.

çok az boş zamanım var bu zamanı da kendimi dinleyerek ve sevdiğim şeyleri yaparak geçirmek istiyorum.

hep de yalnız takılmıyorum ama genelde öyle.

Benim sevdiğim beni sevmiyor, beni seveni de ben sevmiyorum. Bu yüzden.

asosyallik
vakit olmamasi

kuehles +1
Benim sevdiğim beni sevmiyor, beni seveni de ben sevmiyorum +1

Çünkü geceleri yaşıyorum ve süper kahramanlar yalnız takılır!

"GECENİN İÇİNDE KANAT ÇIRPAN TERÖRRRR!!"

encrypted-tbn0.gstatic.com

Elimden geldiğince sosyal olmama rağmen, beğenilerime hitap eden kişilerle karşılaşamıyorum, yani ortamım ve çevrem yok. tek başıma bir sosyallik çabası. karşı cinsi peşimden sürükletecek, radarına girecek düzeyde bir tipim yok. hayat görüşüm, fikirlerim sebebiyle toplumun %1'lik kısmına dahilim. haliyle yalnızlık kaçınılmaz oluyor. böyle olmaktan nefret ediyorum ve kırmak için her yolu deniyorum.

format c+1

ayrıca beni beğeneni ben beğenmem benim beğendiğimle de konuşmaya cesaretim ve enerjim yok. olsa da onlar beni beğenmez .
ayran gönüllü gibiyim başta hevesim var sonra hemen sönüyor. birini uzun vadede ilgi çekici bulmam çok zor. kolay sıkılıyorum.

serdar ortaç'ın dediği gibi '' kafamda deli sorular, kolayca sevemiyorum ''

son ilişkim nispeten uzundu, 3-5 ay önce bittiğinde adeta ovit tünelinden çıkmış gibiydim; hala alışabilmiş değilim gün ışığına. tünelde baya paslanmışım ve hevesimi kaybetmişim anlaşılan, bu işleri "kovalayasım" gelmiyor. halbuki ne flörtöz, ne yere bakan yürek yakan bir zalımdım, peheyyt...
kovalamadan da olurdu aslında ama olamadı, albenimi kaybetmişsem demek :(

yalnız -cevapları okuyunca aklıma geldi- şu kısımda arkadaşlara katılmadan edemeyeceğim; ilişkilere bakış açısı paralel insan bulmak harbiden zormuş, önceki seferler çok şanslıymışım demek ki. burada olsun sözlükte olsun, günlük hayatta iletişim kuramayacağımız kadar çok insanın görüşlerine vakıf olduğumuz için mantıklı bir tümevarım yapma imkanı tanıyor diye düşünüyorum.
gönül işleri soruları ve cevaplarının çoğu benim ilişkilere bakış açımla zıt şeyler, bazı cevapların verildiğine inanamıyorum bazen. hadi etrafımda yok diyelim, genel olarak toplumda da bulması zor demek ki diye düşündüm şimdi üzerine yoğunlaşınca.

bütün kezban, ruh hastası kızlar beni buluyor.

yalnız olmamak çok zahmetli ve maliyetli. (para maliyetini kesinlikle kastetmiyorum)

Vaktiyle göbekli bir adamdım, başarılı olsam da beğendiğim hatunlardan cevap alamıyordum.

Sonra göbeği erittim, iyi giyinmeye başladım, az biraz spor filan ekledim. Zaten ağzım laf yapardı, başarılıyım durumum iyi filan.

Bu seferde çoğu kızı elde edebilmeye başladım. Eskiden uzaktan bakabildiğim hatunlar artık beğenmediğim hatunlara dönüştü. Sürekli bir flört tanıma etme derken kadınlardan sıkıldım. Güzel olanlar güzelliklerine güvenip kendilerini geliştirmiyorlar, çoğu boş yapıyor.

Sonuç olarak şu an görüştüğüm çok hatun var, sevgili olalım mı desem saatinde oluruz. Amma ben kimseyi beğenememeye başladım. O yüzden yalnızım.

bi tek bana tik koymamışın. aşk olsun.

Ben ona vermem, o bana versin... Puan yani

normal. bir şeyi yok ki.

dehşet bence. gerçekten merak ettim nasıl kadınlar var etrafınızda :(

@ali159 abi ona yaşlanmış değil milf diyoruz. olayı da o bence :)

3/10 normalin altı diyorum. bana hitap etmiyor.

www.instagram.com

benim için 10/10 şu en sağdaki mesela.

Ağız&çene yapısı hoşuma gitmedi. Yüzü de fazla yuvarlak. 5/10 diyorum.

Mağarada mı yaşıyorsunuz mübarek? Çıkın bir gezin yahu. Bu nasıl yokluk? Şaka bir yana, zevk meselesi tabii. Canın sağolsun.

abi bu nedir ya ?!?!?!

duyuru resmen porno oyuncusu seven tiplerle dolu... 2/10

çok ahım şahım değil bence, milf olduğundan bir çekiciliği var.

gerçi malum sorunun sorulacağı bir ortam oluşsa buradaki "bu ne yeaa" diyen elitistlerin çoğu "hebele" diye cevap verir o ayrı :)))

meyve ye bro

Leblebi, badem, fındık vs. ile.

Ben ham meyve dışında sevmiyorum o yüzden evde sadece kayısı çağlası var ondan da bugün 1 kiloya yakın yemişimdir dişlerim acıyor artık.

Leblebi yiyorum şimdi de sonra çok pişman olacağım biliyorum. Leblebi yemeyeyim diye sormuştum aslında.

patlıcan ve biber yemeği var onu mu yesem 1 tabak, patlıcan da kalori yok diyorlardı ?

patlıcan diyorum. hatta yanında yogurt

Artık leblebi ile doydum ve karnım fena ağrıyor. Yatağa uzandım agah bey gelsin beni de vursun diye bekliyorum. ''nevra, sen ne çirkin bi' kızsın öyle'' yazsın anlıma da.

çok karnım ağrıyor. çok.

32 tane, biri porselen kaplama :/

26 + sağ ve sol alt çenede köprü, üstte bir implant. 3 tane 20'lik çekildi. Biri duruyor şimdilik.

7+7
7+8

29

29 ama biri yarı gömülü. Diğer üç diş de çenemde gömülü. Teorik olarak 32

29 tane normal. 1 tane yarım çıkan yirmilik diş. Geri kalan iki yirmilik çıkmadı.

32 tane var.

8 tane disine ne oldu ki?

32

30 dişim var, 2 dişim eksik, onlar da köpek dişlerim. asla vampir olamayacağım... köpek dişlerinin olduğu boşlukları kapattırdım, arkadakileri öne çektik tel yardımıyla. totalde 12 senemi aldı sanırım.

20'likler daha çıkmadı, 28 tane var şuan. 4 tane tel takılacak diye çekilmişti.

Dis saymak amma zormus, 29 galiba ama emin degilim

27.

28. yirmilikleri çektirdim.

en az benim disim varmis :)


benim dislerime ne oldu?

oncelikle 20liklerimin hepsi cikti mi hicbir fikrim yok. yasim 34.
cok disim cekildi. cunku disciden korkuyorum. gittigim zaman anesteziyle ne varsa cektiriyor cikiyorum. dolayisiyla 24 var ama eksiklik hissetmiyorum. digerleri de saglam cok sukur su an

28

4 tane sapasağlam dişim tel tedavisi yüzünden çekildi.

25

uzunca bir süre ortodonti tedavisi gördüm. damağım dar olduğu için dişlerim fazla geliyordu :) 20'lik dahil birçok dişim çekildi.

28. 2 çektirilmiş, 2 de gömülü yirmiliğim var.

28. 20'lik dişlerim çıkmadı.

27. bir tane azı dizim çekilmişti. 20'likler de hiç çıkacak gibi durmuyor.

çok klasik olacak ama, bebek elbisesi takımı.

Ben olsam bir şey almazdım. Baksana iletişim kopmuş. Evlendikten sonra seni satışa getirmiş sanırım?
Çok almak istiyorsan şirin bir tulum falan alıp yollayıver ama bence hiç gerek yok.

Aynı durumda arkadaşım var bir şey almadım, koptuysan kopuyor çok da zorlamamak lazım.

öncelikle hal hatır sorarak başlayın, hayırlı olsun vs deyin. eğer soğuk cevaplar verirse hediye yollamayın. :p

soguk cevaplar verecegini sanmam cunku en son o aramisti ama benden cekiniyor diye tahmin ediyorum.

yurtdisina yerlestikten sonra hic konusmadik. ben de onun yazmasini beklerdim.

cok fazla yakin arkadasimla yol ayirdim son yillarda. uzuluyorum.

Mobilde görünmüyor ki hizliresim linki koysanız keşke.

@susadım çeşmeye varmaz olaydım
ekledim
i.hizliresim.com

keş gibi duruyor. gözler falan.

bence bayaa güzel

Esmer guzeli

yok ben pek sevemedim.

Eh fena degil. Yolda gorsem off kiza bak demem.
Biraz kes gibi duruyor bence de.

cok kotu, m.jackson a benziyor :)

Fena değil +1

Güzel

joana sanz galiba bu, dani alves'in eşi.
www.google.com.tr

bu fotoğraftaki çok yapmacık durmuş ancak joana'ysa o kadın güzel.

bi de önceki soruda da buna benzer değişik yüz hatlı olmayan bir kız vardı. bunlar model suratları, bilerek değişik olmaları isteniyor. şunlar da benzer tarzda mesela.
www.google.com.tr
www.google.com.tr
www.google.com.tr
(en tartışmalısı da bu olsa gerek, gucci defilesine çıkan türk) www.google.com.tr
herkesin beğeneceği tarzda tipler değil çoğu, dikkat çekici olmaları isteniyor. bu yüzden birinin bayılıp diğerinin tipe bak demesi gibi uç fikirler bence normal.

ne yapalim guzelse?

meme meme meme

nasıl desem, " hafifmesrep" bir havası var ve bu hoşuma gitti.

güzel değil ama yakışıklı

www.instagram.com

Değil.

Bu kıza güzel demeyen yalnız ölür.

guzel bence

nayz

@photographer, bugün efsane :)

sakallı fotoğrafta yakışıklı evet :P

bence güzel. hatta çilleri de güzel, çil severim.

Güzel görmesek neyse, yahu kız güzel olmadığının farkında o yüzden göğüslerini ön plana çıkarmış, bence güzel bir kadın, dekolteyle ön plana çıkmamalı, ne giyse yakışmalı. Kendine güveni olmalı.

runagain, sen beğendiğin kızların fotosunu getir, tansu çiller gibi bile yaparım.

gerçekte de getir, kalemle noktalama sureti ile maksimum performansı sağlarım senin için.

işine yarayacaksa, senin için chordifylattırdım. ayrıca bu siteyi kullanarak bir çok parçanın akorlarını çıkarabilirsin.

chordify.net

Cuma günü yazarım senin için

Çok teşekkür ediyorum ^^

www.youtube.com

abi mis gibi çalmış baka baka çıkartamaz mıyız ya

imgyukle.com

öğrencilere çaldıracak güzel bir şey buldum galiba. piyano düzenlemesini de yapıcam bunun isteyen olursa mesaj gönderebilir.

kız beni kabul etmediğinden beri yüzüne bakamıyorum. çok utanıyorum. bir yandan da karşısında bir pot kıracağım diye korkuyorum. yanında kendimi çok sıkıyorum.

Yuh takip isteği gönderdi diye soğuk davranılır mı? Ne acayip kızmış. Başka bir derdi falan mı var acaba? Canı şu sıralar bir şeye mi sıkkın ki? Sırf instagram yüzünden bir insanın böyle davranabileceğine ihtimal vermedim. Aptal saptal mesajlar atıp rahatsız etsen neyse de sadece istek yüzünden böyle davranıyorsa eğer ikisini de salla gitsin +1

Bir ihtimal sevgilisi falan varsa ondan çekinmiştir diyeceğim ama yanlış bir şey de yapmamışsın ki. İş arkadaşı olarak takip etmek istemişsin yalnızca.

-salla gitsin
+sallayamıyorum. aklım takıldı. kızın doğal güzelliği, doğal tavırları beni deli ediyor.

ayrıca; bu olay yüzünden rahat davranamıyorum. kızla yakından tanımak istiyorum. ya yakınlaşalım ya da hepten iletişimi koparalım. bu bıçaksırtı durum rahatsız ediyor.

-belki kızın sevgilisi, nişanlısı vardır.
+bürodakilere sordum. yokmuş. ama zor bir kız olduğunu söylediler. başka da yardımcı olmadılar.

Lan olum dert mi yok sana, koskoca avulat adamsın sallama bu kadar yav. Dik dur azıcık güçlü ol ne yaptın da utanıyorsun.

Bu iddia etme olayını siz de duyduğunuza göre kendi aralarında fısır fısır değil de açıkça yapıyorlar sanırım. Benim yanımda böyle konuşulsa ağızlarının payını verirdim, ne münasebetle çekinmeden söyleyebiliyorlar böyle şeyleri yanımda diye.
Kadının yerinde olsam da bir şey yapmazdım, kendimi uzak tutar muhatap olmamaya çalışırdım. Bazı tiplere rahat batıyor çünkü, sürekli bir drama içinde olayım, hayatı iğrenç türk dizileri gibi yaşayayım isteği oluyor. Karşıdan beklediği çirkefliği göremeyince susmalarını umardım sadece.

@zetsuboushita, aslında eğlenceli bazen çok hoşsohbet arkadaşlar ama hemcinslerine karşı çok acımasız olabiliyorlar. başkasına diyen bana da der dedim içimden acaba bana deseler ne yaparım. vururum hepsini yada ne bileyim dediğin gibi susar insan.

Kadınlar denmiş ama cevabı bildiğim için söylemek zorundayım.
Dedikodu işi arz talep meselesi gibi. Dinleyeni olmazsa söyleyeni de olmaz.

@1adam, haklısın bunları dinleyerek ben de onlar kadar suçluyum ama diğer yönlerini seviyorum üstelik yalnızım. bu konuda da onlara müdahele edemiyorum kulaklarımı da tıkayamıyorum.

iplemeyerek baş ediyorum. sallıyorum böyle şeyleri. dedikodumu yapanlar arkamda eşelenip dursunlar işte. onları tek eğlenceleri ile baş başa bırakıyorum.

Cinsiyetle ilgisi olduğunu sanmıyorum, hem "başetme" hem de "yapma" anlamında.

"Önce lafa, sonra da söyleyene" bakıyorum genellikle.

Duymazdan geliyoruz.
Eger karsimizdakine laf söyleyebilecgimiz konumdaysak da agizlarinin payini veriyoruz.

Ölümlü dünya, artık hiçbir şeyin düzeleceği yok ama olsun, çay için en azından. Artık dertleşecek değilsini zaten. Anlattıklarınızdan çok daha azı için onlarca insan çıkardım hayatımdan, gurur yapıp o çayı da içmedim, bir başıma oturuyorum şimdi evde.

barışırdım ama eskisi gibi olmazdı.

ve asla geçmişi unutmazdım.

ben olsam hiçbiriyle görüşmezdim. sizin belki de en mutlu gününüzde sizi nasıl yalnız bırakmış aileniz, hiç aklım almadı. bence siz konuşmaya başlarsanız bunun gibi bir dolu sorun daha yaşarsınız gibime geliyor. zaten içinizde tamamen affetmediğiniz için de en ufak bir sorunu siz de gözünüzde büyütürsünüz. alakasız bir konudan eski konular açılır, onun üzerinden tekrar tekrar tartışma yaşar kendinizi yıpratırsınız. hali hazırda elinizi eteğinizi çekmişken bırakın öyle kalsın, dertsiz başınıza dert almayın derim.

millette ne hikayeler var ya, vay canına.

beni defalarca sıkıntıya sokan birine ne barış dalı ne kazık dalı hiçbir şey uzatmam zerre umrumda olmaz, çoktan geçmişin tozlu sayfalarına gömmüş olduğum için de vicdan micdan yapmam. yalnız cevap yazarken hayali bir kuzen varmış gibi yazdım ve durduk yere sinirlendim, geçmişe falan gömemedim henüz, ağzını burnunu kırmak istiyorum. sana kolay gelsin.

git ve bunları ona da söyle, çözersiniz meseleyi.

insan çocuğunu düğün gübü yalnız bırakır mı ? bence kuzeni sallayın siz ailenizle olan ilişkilerinize bakın

ben olsam ayağına gitmezdim. gelecek senden ve eşinden özür dileyecek, pişman olduğunu söyleyecek o zaman tamam. ayıp eden o çünkü.

Barışmam. Cehennemin dibine kadar yolları var kısacık hayatında böyle dingillerin problemlerini çekmek zorunda değilsin. Ne vicdanı birader her fırsatta bi tekme vur bunlara. Şerefsizlere bak.

askerde ziyaret etmezdim ben olsam. zira haklı olan sizsiniz, ayağına gitmiş olursunuz. görürsem bi yerde konuşurdum ama onun dışında özellikle gidip konuşmazdım. zaten farkındaysan o konuşursa konuşurum demiş yani ben hatalıyım gibi bi tavrı da yok.

ayrıca şunu da belirteyim bu kız alma olayının dindarlıkla veya cahillikle alakası yok. aileniz çok büyük ayıp etmiş. 2 haftada affetmişsiniz hemen, eşinize çok üzüldüm ben.

barışmayıp, uzak durun bence.

kendi hayatınıza, kendi yolunuza bakın.

Neill +1

Onun kırgın olacağı bir şey yok ki zaten olaylarda yarayı alan sizsiniz. Bir de utanmadan ben kızgın/kırgın değilim demesi ayrı bir pişkinlik. Gelip özür dilerse konuşabilirdim ben de, onun dışında gitmezdim.

Akrabalık bağları çok da mühim değil bence, mühim olan insanlıkları. Teyzem ya da kuzenim diye kimseye iltimas geçmem şahsen.

konusmam, gorusmem.

buraya eklememiş olduğum bir şey daha mevcut; teyzemler, bizim çok büyük fakirlik vs. çektiğimiz dönemler bize oldukça yardım etmişlerdi.

Neil+1

Ama dahası var. Bu zeytin dalıyla ailenin o tarafı sana yanaşmaya çalışacak. Ve bu yanaşma sonunda tekrar (belki) kendilerini davet ettirme, eşine laf söyleme, bir sürü durum yaşayabileceksin. Aile eğer bağları güçlüyse çok değerli ve önemli bir şey. Ama nifak da yaratabiliyor. Dikkatli ol, barışabilirsin ama asla tam güvenmemelisin.

Kılımı kıpırdatmam hacı. Ailene odaklan.

barisirdim. gecmis gecmiste kalmistir. ve gecmisin su an uzerinde hicbir gucu yoktur benim icin. hepimiz insaniz, olmasini istemedigimiz olaylar, yapmasini beklemedigimiz insanlar tarafindan yapilabiliyor. bu her ne kadar uzucu olsa da hayatin gercegi.

barisir ve yoluma devam ederdim. kendime ve cekirdek aileme odaklanirdim, onemli olan onlar cunku.

hazır dağınıkken bırak dağınık kalsın yoksa yine sen toparlamak zorunda kalırsın. herkes bir şekilde tartışır eder. bunlar sorun edilecek şeyler değil ama insanın bazen kendisini ne olursa olsun tutması gereken yerler vardır ve bu olaylar o zamanda olmuş o yüzden umrumda bile olmazdı. ulan iş yerinde bile patron tabiri caizse adamın ağzına sıçıyor yerin dibine sokuyor, zamanı geliyor ses çıkaramıyorsun niye? paraya işe muhtaç olduğun için. sen onun kardeşiysen o olayların o gün yaşanmaması lazımdı. koy götüne rahvan gitsin.

Ayağına gitme, bir gün bir yerde karşılaşırsanız konuşursun +1

konusmam gorusmem. olse cenazesine bile gitmem. yok kabul ederim.

barışmazdım. ilk kuzeninle barışacaksın, arkasından ailesi, arkasından da diğer küs olduklarınla barışacaksın. yine aynı dertler yaşanacak. yaşanmasa bile gelecekte ne kadar samimi olursan ol, bu yaşananlar-söylenenler her gördüğünde aklına gelecek, yine rahatsız olacaksın. ayrıca küsken de rahat durmayıp annenin işine çökmeye çalışmışlar. bence hiç gerek yok. bizim toplum "akraba" olayını abartıyor, önemli bir şey değil bence.

Kuzenini bırak, annenle konuşuyor olman bile hata bence. Asla konuşmazdım. Adamsa kendi gelip özür diler benden ve eşimden. Ondan sonra fikrim değişebilir ama o zaman da eskisi gibi olmaz.

Ben burada en çok şuna takıldım, hayır arkadaş nasıl dersiniz annenle nasıl görüşüyorsun diye, anne ne yaparsa yapsın annedir ya. Eş bulursun, sevgili bulursun ama anne bulabilir misin, annesi yanında olanlar ne güzel atıp tutuyor, benim annem sağ olacaktı, anneme laf söyletmezdim. Değerini bilin annenizin.

bence dik dur. kuzenin de teyzen de igrenc yavsak tipler. isleri dusunce gene gelirler sana. kaybedecegin bir sey yok.

midnight black

midnight black.

midnight black

+1

Yamaha blue.

Midnight Black de güzel olmasına rağmen Yamaha Blue diyorum ben.

Midnight black

Yamaha blue ama midnight black de guzel.

Mavi değil de sarı gri olan aklımı kurcaladı biraz :/
www.google.com.tr

Erkeksen yesili al kadinsan siyahi al. Carraro 225 bisiklet aldik. Oyle yaptik. Mavi ihtimal disi.

Neon olanı al. Gece güvenlik açısından da daha iyi olur.

mavi

neon

Abartiyorsun olabilir boyle seyler arkadasin oyle bir sey dememis

hiç sevmem toplu yapılan işte şu varsa ben yokum, ben gelmem falan, o gelmesin diyen tipleri. gitseydin keyif kaçırırdın. isabet olmuş gitmemen.

ben de konuşmadığınız arkadaş hakkında "o da mı gelecek" diye sorduğunuz için kötü hissettiğinizi sandım.

arkadaşınız da "sen gelme ulan ayı" dememiş, gayet kibar cevap vermiş onu arada bırakmış olmanıza rağmen.

Gruplaşma hoş bir şey değil. Ben seni haksız buldum. Ben de hiç sevmen “ama o bizim grupta değil, grubumuza şunu alalım bunu almayalım, o varsa ben yokum” tarzı insanları. Biraz rahat olun yav. O gelse nolur gelmese nolur, çok da fifi. Az gevşeyin.

gitmesen ölür müsün?

Arkadaşınız size sen gelme ulan ayı demiş olmadı bence. Aksine çok kibar ve normal cevap vermiş. Kaldı ki grupta sadece o kişi yok. Gitmeyi çok istediğiniz için çok üzülmüşsünüz, bence üzulmektense gidin o etkinliğe ve başka arkadaşlarinizla takilin.

Olmadı onlarla gitmemekte de bir şey yok dünyanın da sonu değil. Hava çok güzel tek başına ya da bir arkadasiniza soyleyin beraber bir etkinlik yapın.

Yani o kişiyle çok ciddi bi probleminiz yoksa çocukluk etmişsiniz. Arkadaş da sizi ikna etmek için kasamamış.

sen yapılan planı ortaya atanlardan olmayan bir arkadaşla konuşmuşsun galiba. yani senin mevzuyla alakasız birisi. sen bilirsin demiş sadece, daha ne desin.

O yoksa ben yokum demişsin, arkadaşın da onu sepetleme seçeneği yerine istemiyorsan gelme diyerek kibarca seni sepetlemiş.

Kalabalık bir grupta birbirinizle tek kelime etmeden etkinliği tamamlayabilirdiniz. Grup küçükse tatsız olurdu senin için de.

Bu kadar hevesliysen ya atar yapmayacaktın ya da şu an olduğu gibi üzülmeyip için rahat arkana yaslanıp oturacaktın.

Ben de olsam aynı şeyi söylerdim. Sen orda pohpohlanmak istemişsin, o ise doğruları söylemiş.

Değer verilmiyor değilsin ama "top benim oynatmıyorum" demeye çalışmak çocukluk. O nedenle bence gıcıklık yapma plana dahil ol. Ya da bir mazeret uydur gelemiyorum bi dahakine gelicem de.

duygusal birisin ve alınman normal.

insanların senin istediğin gibi olmasını/davranmasını beklemek yerine, sen olaylar karşısındaki duruşunu ve hislerini değiştirmeye çalış.

yalandan da olsa belli etme, umursamıyormuş gibi yap. bir işin olduğunu uydur falan. çünkü insanların yüzde 99'u zayıflık görünce üzerinde tepinir.

ha bence duygusal olmak zayıflık değil ama kontrol edebilirsen. ki zorluğu da o kontrolü sağlamakta.

Seni de karsi tarafi da tanimiyoruz. Neden aranizin bozuk oldugunu da bilmiyoruz o yüzden buradan cevap beklemek ne derece belli olur bilemedim.
Ben runagain'e katiliyorum.
"yalandan da olsa belli etme, umursamıyormuş gibi yap. bir işin olduğunu uydur falan. çünkü insanların yüzde 99'u zayıflık görünce üzerinde tepinir."

Millet bunu senin zayif noktan olarak görüp üstüne yorum yapma hakkini kendilerinde bulabilirler. Bosver gitmedigin iyi olmus.

Sabah duş aldıktan sonra sıkıyorum 2 fıs.
Akşam bir yere çıkacaksam ve akşam duş alamadıysam 1 fısla tazeliyorum, yeniden duş aldıysam yine 2 fıs.

Evden çıkmadan önce 4-5 fıs. Önemli bir işim varsa tazelerim.

hic kullanmiyorum, cunku rahatsiz ediyor. bogazimi yakiyor.

kullananlarin da mumkunse parfumle banyo yapmamalarini, baska insanlarla ortak kullanilan alanlara girmeden once yogun parfumler sikmamalarini, (asansor, kapali ofis, toplu tasima gibi) sigara veya ter kokusunu parfumle bastirmaya calismamalarini isterdim.

sabah duştan sonra 1 veya 2 fıs. o kadar.

Sabah evden çıkmadan 3-4 fıs

jimicik +1

Sabah evden cikarken bir de aksam işten cikarken

Genellikle sadece sabah evden çıkarken. İşten çıkarken de bir yere gideceksem ya da biriyle buluşacaksam falan sıkıyorum bazen.

1 kez. Evden çıkmadan önce.

günde değil, dışarı çıkacağım vakit iki fısfıs yaparım, o kadar.

Sabah evden cikmadan önce bir fıs.
Haftasonu gece dışarı cikilacaksa da iki fıs.

Akşam duş sonrası parfümün kremini sürüyorum (evet ucuz diye kitini almıştım ilk defa işe yaradı), sabah da fıs fıs, bütün gün koku üstünde =)

sabah evden çıkmadan önce 4-5 fıs. gün içinde tazelemiyorum.

Evden çıkmadan önce ve gün içerisinde parfümümü tazelediğim nadir zamanlar da oluyor.

sabah evden çıkarken 3-4 fıs. akşamda çok lazımsa yanımda taşıdığım body fragrance sıkıyorum. 1-2 fıs.

ben de kadınım da genelde öyle sinemaya kahveye diye takıldığı arkadaşlar erkek -arkadaş bak, başka bir şey yok.
dediğin doğru zira ben de 35 yaşındayım benim yaşımda olup bekar olan arkadaşlarım y.dışında (y.dışında yaşarken zaten arkadaşlık sıkıntım yoktu, hem kafalar uyuyordu hem bekar çoktu) burada 35 yaşındaki çevrem 3. çocuğu düşünsem mi diyor..

insanlara bir şey diyemezsin. çalışıp 2 de çocuk büyüten kadın, bekar 30 küsür yaşında arkadaşlarıyla ne kadar görüşebilir? görüşemiyorlar. normal.

erkek arkadaş (sevgili olmayan) bul. vallahi bak.
bir de tur filan düşünebilirsin hem yalnız gezmek her zaman çok güzel olmuyor. o yolla da çok güzel çevre edinen arkadaşım var. birlikte geziyorlar şimdi.

hangi şehirdesin bilmiyorum buradan edinmeyi dene. iletişim imkanları her geçen gün artarken modern insan yalnızlığa daha da gömülüyor.

Baş edemiyorum ve günlük hayatımı da ciddi anlamda etkiliyor. Daha da kötüsü artık öyle bir durumdayım ki benimle arkadaşlık kurmaya çalışanlarla bile sağlıklı ilişki kuramaz hale geldim. Hem arkadaşım olsun istiyorum, hem de kimseyi umursamıyorum. Arkadaşsızlık ve iletişim problemlerinden dolayı hayattan bıktım; hayattan bıktığım için arkadaş olmaya çalışanlarla uğraşasım gelmiyor. Kötü bir paradoksun içindeyim.

Liseden sonra hep yalnızdım zaten ama üniversite de bitince, son beş senedir çok kötü bir hale geldim. Artık dayanamıyorum ve nereye kadar böyle gidecek fikrim yok.

Hangi şehirdesin? Eskişehir’deysen takılabiliriz. Ben de seninle aynı durumdayım.

Depresyonda olabilir misiniz? Yalnızlık-Depresyon-Yalnızlık-... gibi bir sarmal sonucu da olabilir.

Daha fazla farklı ortama girebilirsiniz, fazla seçici olmanızdan ya belki bir pattern halinde belirli davranışları tekrarlamanızdan dolayı insanları uzak tutuyor olabilirsiniz. Birim zamanda bulunduğunuz ortam sayısını/ çeşidini arttırın ;)

Öte yandan büyük şehir koşturmacasını da etkisi olabilir, özellikle haftaiçi çoğu insan sadece evinde olmak istiyor. Haftasonları ise ayrı konu.

Üzülüp kendinizi kapatmayın sadece, yaşla/cinsiyetle ise ilgisi olmadığını net olarak söyleyebilirim ;)

PS. Bazen yalnız kalmak da güzel, özellikle kendine vakit ayırabilmenin bir ayrıcalık olduğu düşünülürse..

Couchsurfing ten anlık görüşme kovalayabilirsin,
Meetup tan takvime göre ve ilgini çeken konuya göre buluşmalara gidebilirsin,
İstediğin grup yoksa aylık 10 lira harcayıp kendi grubunu kurabilir ve dolusuyla insanla tanışma fırsatı yakalarsın.

Ben de benzer durumdayım, yani az arkadaşım var ve iş güçten dolayı görüşmek çok zor oluyor. Farklı olarak internetten arkadaşlarım var (gerçi ne kadar arkadaşız bilmiyorum ama baya şey paylaşıyoruz birbirimizle) onlar da çok uzaktalar ya. Ben de çoğu zamanımı yalnız geçiriyorum o yüzden. Üzülüyorum bazen ama artık yapacak bir şey yok gibi. Öyle yani.

Benzer bir soruyu bir yıl önce ben de sormuşum, bir yıldır hayatımda pek bir değişiklik olmadı açıkçası.

Kadınsan gerçekten arkadaş edinmek zor, hele bir de belli bir yaştan sonra arkadaş edinmek daha da zor. Bir de dışarıdan "soğuk" görünüyorsan o ihtimal sıfıra yakın oluyor işte.
Dert etmemeyi öğrenmelisin bu durumu, ve günlük aktivitelere yönelebilirsin. Biraz işe yarıyor sanki.

hadi arkadaş olalım.

tek tabanca olmak iyidir, alışıyosun zamanla. benim çok eskiden kalan 3-5 kişi var ayda bir ararlarsa buluşur bir kaç saat sohbet ederiz, onlar aramazsa ben kimseyi aramıyorum zaten çünkü çok alıştım, sırf küsmesinler diye buluşuyorum yoksa öyle oturup 3-4 saat konuşmak zor geliyor,zaten çoğunlukla konuşmuyorum onlar konuşur ben dinlerim.

sevgili yap birlikte takılın. "@niye ama" iyi niyetli olarak sevgili olmayan erkek arkadaş demiş ama yok öyle bir dünya, olasılık çok çok düşük:)

Bir anda degistirdigin sosyal cevren seni arayip bulmuyorsa seninle arkadasligi gozden cikarmislar demektir belli bir zamani asan arkadasliklar kirginliklara ragmen bitmez arkadaslarinin olmasinin yolu seninde arkadas olmandan gecer biraz sorunu kendinde arayabilirsin kafana gore arkadas es dost sevgili hicbirzaman bulamazsin insanlari oldugu gibi kabul ettikce seninle olucaklardir

@zikardo
olasılığın düşük olduğunun farkındayım. ama olabiliyor.

belki karakterlerle de alakalıdır benim erkek arkadaşlarım benden fazla alışveriş yapıyor beni zorla alışverişe filan götürüyorlar. takıldıkları kızlarla benim eve geliyorlar :P filan. değişik biraz.

@niye ama
mutlaka mümkün ama zaten bu arkadaşın çevresinde o potansiyelde insanlar olsa gelip duyuruda bu soruyu sormazdı zaten.

şimdi mesela benim eski çalıştığım işyerinden bir kadın var evli çocuklu, zamanında beraber çalışırken çok iyi anlaşıyorduk, 2 seneye yakın oldu işten ayrılalı ama haftada en az 3 defa arar telefonda konuşuruz. ben bu kadınla aynı ofiste çalışmamış olsam mümkün değildi bu, çünkü normalde çok farklı karakterleriz ama bir şekilde alışkanlık oldu.

şehir belirtmemişsiniz, ama izmir'deyseniz görüşebiliriz. :')

Istanbul.

Görüşelim, takilalim bir gun arkadaşlar.

Okey oynayalim ya da tavla. Biseyler icelim filan.

Bugun izin gunumdu normalde. Cagirdilar yine. Haftaya iki gun izin yapacagim yine yalan olmazsa.

istanbul'da 5 ayım yapayalnız geçmişti. o günlerimi hatırlattın. para da yoktu cepte, kitap okurdum evde. yapı itibariyle sosyal bir insanım. sohbet edemezsem, bu dürtümü doyurmazsam depresyona giriyorum. sosyal çevrem olmaz korkusuyla 5 haneye yakın maaşlı işi bırakıp memleketime döndüm. daha az kazanayım ama bildiğim çevrem olsun dedim. senin derdini çok iyi anladım.

kız arkadaşlarım var samimi olduğum ama doyurucu sohbet edemiyorum. çoğu erkeklerden, alışverişten, diğer ortamlarındaki kişilerin hayat hikayelerinden bahsediyor, çok sıkılıyorum. yani elinde kız olsa bile, istediğin düzeydeki sohbet her zaman olmuyor.

ben şöyle baş ediyorum:
- kendime ev tuttum. film izlemeyi çok severim. bi kızın erkek arkadaşıyla sıkıntısını dinleyip, çocuk pışpışlayacağıma kaliteli bir film izlemeyi tercih ederim. yalnızlığın çok güzel yanları var.
- kız bulamıyosan erkek bul. yavşak olmayacak ama. fırsatını bulsa, nasıl sikerim ben bunu demeyecek. o tarzlardan değil, sana bir şey katacağını düşündüklerine yanaş.
- ağlayarak bi yere varılmaz. bu böyle gitmeyecek, hayatına illaki birileri girecek. entropi yasası. bu düzen başka düzene evrilecek. işte o güne kadar kendine bir şeyler kat, bolca kitap oku.

ben bi ara istanbul'da can sıkıntısından ölecektim. 3 hafta güneş görmeyen evin bi odasında geçirdim bahar günlerini. depresyondan ölecektim. sonra allah yüzüme mi baktı bilmiyorum, öylesine gireyim dediğim ales'e giderken kampüs'te bi kızla tanışmıştım. öğretmenmiş. sınav yerimiz de aynı fakulteymiş. beraber girdik çıktık. akşama kadar gezdik. bi hafta sonra da beni adalara davet etti. öğretmen arkadaşlarıyla vakit geçirmiştim. hayatın sunduğu en güzel hediyeydi o zamanlarda. bu tür karşılaşmalar olursa kaçırma fırsatı, değerlendir. eskileriyle görüşme aralığın nadirse eğer, onlarla yürümez gemi, yeni kan lazım sana.

Bana gore belli bir yastan sonra herkesin evlenmesi gerekiyor.

demogoji yapmissin acemi. benim kurdugum cunleyle senin kurdugun cumlede ortak bir nokta yok. sikmek istiyosa sikmek istiyorum desin, dost gozukup firsat kollamasin dedim ben. erkegi kopek et demedim. krndi kafandan gecenleri benimkiyle butunlestirmissen de olmamis.

Ağır iş hayatı gereği, veya insanlarda olan psikolojik sorunlar vs. yüzünden düzgün bir iletişim kurulmuyor maalesef.

Benim de arkadaşım yok denecek kadar az.

Seçicilikten kaynaklanıyor bir de. ama pek yapacak bir şey yok. girişken olup yeni çevre edinmeye bakmalısın

sana yalnızca +1 diyebiliyorum.
Arkadaşlık zor zanaat sanırım beni aşıyor.

"bir meriç bul, ilgisini sömür" diyenlerin tavsiyelerine kulak asma.

Couchsurfing toplantılarına gidin bence. Bakarsınız aynı durumda olan biri daha vardır. Bir de o toplantılara gurbette olanlar çok katılıyor. Vardır mutlaka kafa dengi yalnız biri.

duyuruyu okduğumda kendimle yüzleştim aslında. yani acaba yalnızlığı ben mi seçtim, kurallarımı ve yaşananları yanlış mı yorumluyorum, yalnızlığı bıraktıracak insanlarla mı karşılaşmadım. ben seçiciyim, kuralcıyım arkadaş. bunları yazarken iç sesim "senin şeklini sikim lan" dese de öyle. neden böyle, çünkü ben bir insanla tanıştığımda belirli özellikleri sağlamasını bekliyorum. zeka belirtisi gösteriyor olmak, dürüst olmak, çok ve boş konuşmamak gibi bir sürü özellik. bunlarda psikolojik sorunlarımın veya olayları belki de yanlış yorumlamış olmamın tabi ki etkisi vardır. hele ki dünya görüşlerimin.

bence aklıbaşında bir insan ne kadar yalnızlaşırsa o kadar özgürleşir. çünkü kendini kimseye kanıtlama ihtiyacın yok, kendi dünyan var. senin kurallarına uymayan o dünyaya giremiyor. beni kendimle yüzleştiren tarafın da bu. dünyana kimse gelmiyor veya dünyana gelenleri kovdun. buraya kadar normal ama buna sızlanarak karşı çıkmanın hiçbir faydası yok.

bununla nasıl baş etme kısmına gelince.. rahat aslında. yani sohbet kafamda olsa da olur olmasa da, ama olmasa daha iyi kıvamında olduğu için sıkıntı yaşamıyorum. sadece sohbet de değil. zaten her işini kendi gören tescilli bir yalnız olarak kimseye ihtiyaç da duymuyorum. zaten path of exile ve csgo sağolsun vakit de geçiyor. onlar olmasa kitap, müzik, araştırma. müzik tabi ki o iş görüşmelerinde "hobileriniz nelerdir?" kısmında verilen sahte cevap değil. diskografileri dinlemek, bir şey yaparken veya yapmazken değil sadece dinlemek, bilinmeyen kişileri/grupları araştırmak. bunlar tabi bazıları. mesela fransızcaya gitmiştim bir ara ismek'te. güzel de devam ediyordum ama iş güç derken bıraktım. ukte kaldı, ona da gideceğim. durum bundan ibaret yazdım ama çay hastalığım var mesela. farklı çayları, farklı kombinasyonlarla (harman), farklı gramajlarda, farklı sıcaklıklarda demleyip tadımlıyorum. (bunu yazınca aklıma başka bir hobim geldi ama yeter yaw) yani en kısa şekilde kendime çalışıyorum. kendimi eğlendiriyor, bilgilendiriyorum. durum bundan ibaret.

yalnız insan ne yapar, ne düşünür konulu başlığa da ilk kez yorum yaptım. bu şeref sana ait..

couchsurfing vs düşünüyorsan böbreği sar öyle git zorluk çıkarma insanlara.

Aşırı sinirlenirim, ve asla ailesiyle ilişkilerim normal olmazdı sanırım. Ancak eski sevgili kişisini bu ilişkiden önce tanıyorlarsa, mesela aile dostunun kızı, komşu vs gibi , bir nebze daha sakin olabilirdim. Ama içten içe bilenirdim. evet çok kıskancım :)

benimle olan iletişimlerine göre değişir. eğer bana üvey evlat muamelesi varsa sıkıntı çıkarabilirdim.

Eski erkek arkadaşımın ailesiyle orta halli bi muhabbetim var. Kendisiyle yok ailesiyle var ve biri bu yüzden rahatsız olsun istemezdim doğrusu. (Ama herkes ben değil tabi o ayrı)

Kudururum.

Kıskanmak ne kelime. Gerisini yazamıyorum buraya

Aileyle aramdaki samimiyete bağlı değişir aslında, kıskanma hakkını kendimde görmeyebilir ama kesinlikle rahatsızlık duyardım. Dile getirmezdim herhalde.

Ben bu durumda kıskanmam, olabilir der geçerim, instagram'dan yorum, gülücük atmanın bir sakıncası yok bana göre.
Ama normal hayatta da sıklıkla görüşüyorlarsa nedenini sorgulardım.

kıskançlık değil de rahatsızlık duyarım. ailesinin yaptığı bir şey kıskançlık uyandırmaz.

kiskanirim. soylemem.

sevgilim yapsa kiskanmam ama sevgilimin annesi babasi falan oyle ergen takiliyorsa kesinlikle evlilik falan dusunmezdim oyle bir aileyle.

kıskanmak ne kelime,gerçekten çocukluğundan beri tanıdıkları,ailecek görüştükleri birinin kızıysa dahi mesafeli olsunlar isterim,aksi taktirde ben de onlara mesafe koyarım.

kıskanılmaz tabi ki .. ama gülünebilir ve saçma olduğu vurgulanabilir her yeri geldiğinde

Hayır alamazsın.
45 yaşına kadar yaşayacağını bilemezsin.
Eskisi gibi enerjik olamazsın, hayatın getirilerini bilemezsin. Karşına belki çok iyi fırsatlar çıkacağı gibi engellerde çıkabilir. Sağlık, maddi, manevi...

İmkanlarını yarat ve geriye döndüğünde keşke şöyle yapsaydım deme.

Çocukları annene bırak gidin işte herkes öyle yapıyor. Ne var bu kadar felsefe kasacak. Ay başında Ukraynaya kaçalım diyor kuzen orada okudu, alkol seks ve uyuşturucu ile kandırmaya çalışıyor beni ama hiç çekici gelmiyor açıkçası. Sakin bi yerde kamp yapmayı tercih ederim. 35 de ispanya istiyorsa canın 45 de Danimarka isteyebilir.

bekleme direk yap.

Beklemenin sonu yok, 45 olunca da bi universiteye yerlessinler sag salim sonra giderim diyeceksin

bu tür şeyleri düşünmek insana elem verir, düşünme o yüzden. Birşeyi yapmıyorsan aslında senin de kendi içinde bilmediğin ama yapamamanı sağlayan sebepleri vardır. Yani 35 yaşına gelip bi' anda ''bu yaşıma kadar hiç ülke görmemişim'' demenin faydası yok, yapmadıysan o ya da bu sebeple yapamamışsındır. Bu yaştan sonra ani bir kararla da yapmaya kalkma bence, çünkü bu tür enerjiler motivasyon enerjisidir. evet b' anda istediğin herneyse ona başlayabilirsin bu enerjiyle ama antremanlı olmadığın için işin içindeyken aniden yorulursun, bozuk bir batarya gibi shut-down(hazır lafı açılmışken bi' batarya 600 lira olur insafsızlar apple'a bu konuda ben de çok kırgınım) herneyse.

hayat bizim elimizde olan birşey değil, bundan önce de değildi bundan sonra da olmayacak. Sadece garibanlar bunun farkına varamaz. o da n'apsın hayat işte onu da kandırır. Bulunduğun ya da bundan sonra gireceğin/bulunacağın ''topluluklar'' tamamen birikimlerinin sonucu olacak, çünkü bu yaştan sonra düşünmek faydasız. Düşünmenin bi' yaş sınırı var, kompozisyon yazmak gibi birşey bu. Giriş kısmı aile gayrimenkulü altında farkındasız yaşadığın kısım gelişme kısmı düşündüğün ve ufak-tefek hamlelerinle birikim elde ettiğin-biriktirdiğin kısmı... Sen bu tarafı da geçmişsin. Sonuç olarak çocuklarına bırakacaksın kendini, ailevi problemler-ki çokcası maddiyat temelli olacak bunların birsüre sonra ama dışa vurumları farklı olacak bunlarla vakit öldüreceksin arada bi' tiyatro-sinema-konser yaz tatilleri v.s yapabilirsen ne ala. Git sor senden öncekilere böyle mi oldu diye ''evet böyle oldu'' diyecekler.

illüzyonlar uzaktan seyredip üzerine bir iki espiri yaptıkça keyiflidir, gösteri sona erdiğinde hepimiz normal(bu kelime önemli) olan işlerimize güçlerimize geri döneriz. Dönmeliyiz de, hayat böyle birşey.

Geçenlerde burada bi' arkadaşınız vardı sanırım 60 yaşına yakın bi' yaşı vardı ve ''yeniden başlamak'' mümkün temalı standart ye-sev-dua et iletileri paylaşıyordu. Birşeyleri yenmiş, yaşamış ve ailevi problemlerini kendince kesinliğe kavuşturmuştu. Bundan sonra hayatında yarım bıraktığı şeyleri yapacağım diyordu, Allahını seversen git bak bi' köşede oturuyordur oysa daha 2 ay bile geçmemiştir bunların üzerinden. Çünkü hayat öyle birşey/biryer değil. Hayat tamamen basit mühendislik üzerine kurulu, inanç-hırs-istek bunlar lüzumsuz kavramlar başlatabilir belki istisnai bünyelerde sürdürebilir ama istatistiksel olarak ciddiye alınmayacak kadar az olan kısmı saymazsan reele dayalı hiçbir işe yaramaz.

Sizler ''geldim gördüm yendim'' diyebilecek pozisyonda insanlar değilsiniz, başka insanlar onlar. Zaten potansiyeli bi' şekilde içinde barındıran kişiler, Ali Sabancı mesela girişimci olmuş ne büyük bir hadise şeklinde anlatıyor evet belki ailenin kendi iç dinamikleri içinde büyük bir hadisedir ama bak buradaki illüzyon da o işte, yani sabancı da çalışmak yerine kendi işini kurdu; girişimci oldu. Olay hikayesinin laciverti bir nevi. Bu tip güzel anlatılar ona yakışır. ya da Kıvanç Tatlıtuğ, çok çalışkan çok efendi çok kadirşinas ama onu bu duruma getiren bu özellikleri değil, o zaten bu duruma gelebilecek potansiyeli doğuştan edinmiş bir bünye bunlar sadece o pozisyonda olanlar için edilen iltifatlar. Öyle değildir demiyorum, eminim ki öyledir ama bunların + değer sağlaması ona olduğu seviyede sana ya da bir başkasına olmaz.

Alçakgönüllü diye bir söz var mesela; yani adam zaten yüksekte de hani alçakgönüllülük edip ötekine gülümsemiş. Aaa ne kadar da alçakgönüllü adam bizimle oturdu yemek yedi ? diyor öteki de. ironik ama farkında değil garibim.

Bunları kendini yorma diye anlatıyorum, bazısı böyledir kendini yorma boşver dersin anlamaz illa kendi deneyecek illa kendi yenilecek sen öylemisin değil misin bilmiyorum ama ihtimal işte...

düşünme, yapabileceklerine odaklan ama gerçekten yapabileceklerine. Geçenlerde bi' arkadaşım ben aslında ferrari alabilirim demişti de ''hastir lan demiştim'' aslında teorik olarak haklı, sahip olduğu para onu alabilir ancak bunu sürdürebilir bir kültürü ve maddi kaynakı yok. tekne almak gibi birşey bu. Alırsın sıkılır satarsın. (bkz: anlayamazsınız)

Ülke görmek istiyorsan mesela, bekleme çocukları ananeye ya da onun veliliği altında bi' yaz kampına 10-15 gün ardından siz de bi' turla 10-15 gün roma prag viyana yapıştırın. Zaten yolda telef oluyorsun ama eğleneni çok. Yapılabilir şeyler üzerine ''kafa yor'' onun dışındakilerde düşünme. Çocuklar ileride büyürse senin istediklerini istemeyece de bilirler. 8 yaşında -15 yaşında her neyse ''anne çok sıkıldım hadi evimize gidelim'' de diyebilir. hiç tad almazsın. ya da 25 yaşında bi' önemi yok. Herkes kendisi bir birey/dünya.

Düşünme.

niye bekliyorsun anacım?

45 yaşında aynı tadı alırsın, annem 60 yaşında o kadar ülke gezdi, her birinden ayrı tadlar aldı. ama niye bekliyorsun? bırak çocukları bize, git keyine bak. sonra da ben bebeyi sana bırakırım, ödeşiriz. yarın çok geç olabilir, hayatını yaşa...

doğduğum şehirde yaşıyorum, cocuklara bakan bir ablamız var, ondan baska da kimsem olmadığı için, anneneanne babannne vs gibi cocuk bırakma lüksüm yok, belki de bu sebepten de biraz, lan nolacak bu işler böyle dıye de hayıflandım. bebeleri bize bırak diyenlere de teşekkür ederim çok naziksiniz :)
ben ise yazılanları okuduktan sonra, bir on sene öncesini düşündüm, 25 yaşındayken de böyleydim lan ben dedim kendi kendime, bu aslında hayata bakışımız ve yaşama enerjimizle alakalı bir şey. misal babamı düşündüm, 60 yaşında bile flört eden bir adamdı kendisi, hatta tripler yiyince "ya baba salla allasen" diyerek geyik yapıyorduk.
olanaklar dahilinde ne yapılır şu an buna odaklanmak daha mantıklı, gelecekte ise valla gelen gelsin ben gidiyorum diyeceğim sanırım :)

bu arada bebeler biraz büyükse onları da al gitsene. ben kızı alıp bu yaz çadır attım sağa sola öyle 25 gün it gibi gezdik. dönünce kendisine şişme yatakla uyku tulumu aldırdı, öyle sevdi.

çadır komşusu olalım, bebeler oynasın. balık falan bakarız, ne bileyim. değişiklik iyidir.

Sen 10 sene sonraki yaşındayım. Şöyle söyleyeyim dengeyi bulmak gerek. Çocuk var diye gezmeyi ötelemedik. 4-5 gün çocuktan ayrı kalabildik anne&ablam sağ olsun. Bu arada yurtdışı dözviz kurları sebebiyle çocukla gezmek için biraz tuzlu oluyor. Bir de o kadar küçük çocuk hatırlamıyor bile birkaç sene önce gittiği yeri. TR içinde gezeceğimiz zaman da çocukları alıştırdık ufak ufak. Yakından başlayıp uzaklara kadar gittik. Küçükken alışmayınca büyüdükleri zaman daha zorluk çekersiniz. Dediğim gibi yavaş yavaş ama sakın ötelemeyin.

45 yaşına kadar yaşayacağını nereden biliyorsun? +1
Belki yarın öleceksin. Hayat ertelemeye gelmez çünkü ertelemenin sonu yok.

ülke görmekten öte ne ürettin ? ne başardın ? bilime sanata insanlığa ne gibi katkın oldu ? bunları sorgula bence.

elin ecnebisi çocuklarını alıyor kucağına geziyor dere tepe, sen niye yapamayacakmışsın ki
, ne eksiğin ne fazlan var yapabilenden?

aslına bakarsan çok spesifik,derin bir konu değil. beğenseydi eğer o konuşma bir şekilde akıp giderdi. tabi böyle diğer etkenler olmadan konuşmak zor, fakat genel anlamda budur. beğenip yazmadıkları falan da oluyor, taktik,trip niyetiyle diyelim. fakat diğer etkenleri sıfırlayarak konuşacaksak sorun beğeniyle alakalı olabilir.

Hikayemi izliyor kısmına takıldım ben. Napsın senin hikayeye gelince atlasın mı? Sıradan gidiyor zaten hikayeler. Ha öte yandan ne paylaşıyorsun da nasıl bir tepki bekliyorsun ki? Tepki vermedi diye öküz odun falan olsun baya merak ettim. Bir de kesilen konuşmalardan sonra genelde biraz zordur bir yerden lafa girmek. Ha konuşma niye çat diye kesiliyor dersen oluyor yani, hoşlanöa vs. olmasa da normal arkadaşlarla hemcinslerle falan da oluyor, çat diye kesiliyor konuşma. Sonra 1 ay sonra konuşuyoruz mesela. İlla senle konuşsun istiyorsan sen yazarsın baktın sürekli oluyor demek ki kız senden hoşlanmıyor.

Kadınları erkek değerleri ile yargılıyorsun. Onların dünyası çok farklı.

Senin gibi yazan 50 tane var çünkü, istediğine cevap veriyor.

Türk kadınını bu hale getiren; vasıfsız, .msalak, sümsük Türk erkeğidir. Nokta

Kara kara düşünmeye gerek yok. Beğenmiyorlar, bu kadar basit +1
Kız hoşlanınca muhabbet akıp gidiyor zira.

Yok, eşiniz ile eğlenmiyorsanız zaten ömrü çok uzun değildir o evliliğin.

yahudi+1

Genelde erkekler yapıyor bu ayrımı...

Var tabiki. Evlenilecek kadınla eğlenilemeyeceği önyargısına da hemen neden kapılınıyor onu da anlamış değilim. Evlenilecek kadınla eğlenebiliyor olmak da gerekir. Ama temel amaç bu değildir. Çünkü evlilik deyince işin içine aile olmak ve çocuk sahibi olmak da giriyor benim için. Sadece eğlenebildiğim kadınla bu yola asla girmem..

Bu ayrıma karşı çıkan kadınlar, kendilerine acaba 20'li yaşlarımda beraber olduğum her erkekle evlenmeyi düşünür müyüm diye sormalılar.. Senin mantığa oturtmaya çalıştığın karşı cins değerlendirme algoritmasını karşındaki kadın içgüdülerine dayanarak 0,23 saniyede işletiyor, sonra da erkekler böyle bakıyor kadınlara hayvanlar diyor.

oysa hanımefendi için 20'lerinde işsiz serseri ile takılmak çok mantıklı iken 30'larda işsiz adamla evlenen göremiyoruz.

Eğlenemeyeceğim kadınla evlenmem. Cinsellik de dahil.

Var.

Biri vardi mesela. Uzun süreli iliskisinde kiz arkadasini pekcok kisiyle aldattigini biliyordum. Sevgilisinden ayrildiktan sonra denk geldik ama sadece kisa süreligine takilmak icin vakit gecirmistim. Ikimiz de single idik o vakitler. Öyle biriyle uzun süreli bir beraberlik istemezdim mesela.

Onun disinda bu genellemeyi sacma buluyorum. Eglenmeyecegim insanla niye evleniyorum ki zaten. Bütün bir ömür birbirimizin yüzüne bakacagiz, yeri gelecek birbirimizin kahrini cekecegiz, hastalikta elden ayaktan düsünce biribirimizin tek destekcisi olacagiz. Asik olmadigin insan icin bunlari yapamazsin diye düsünüyorum ben.

evleneceğim insanla eğlenmiyorumdur, eğlendiğim insanla da evlenmem gibi bir ayrım saçma bence de. belli tarzdaki insanlarla evlenmezsin diyelim sadece takılırsın, belli kriterdeki insanlarla da evlenmeyi düşünürsün o ayrı. aradaki ayrımda ölçüt neden sadece eğlenmek olsun ki bi sürü faktör var

Çok absürt bir eğlence anlayışım olmadığı için yok.

Benim için eğlenmek: Doğa yürüyüşü yapmak, resim yapmak, seyahat etmek, kitap okumak, yeni müzisyenler keşfetmek, akordeon çalmak vb.

Bunları birlikte yapamayacağım bir eşi napayım ben? Alıp vitrine koyup kafasına dantel mi örteceğim? Birlikte bunları yapmaktan daha da keyif alabileceğim, birlikte eğlenebileceğim bir eş isterim.

var.

ortamların eğlencesi olmuş ile kim evlenir.

o değil millet ne temiz kalpli yorumlara bak :)

"eğlenmek" tabirini parantezle açmak istemiştim ama tekrar açayım. mesela ülkemizdeki erkeklerin çoğu evlenecekleri kadının bakire olmasını istiyor. ama kendisi evlenmeden seks de yapabileceği birileriyle birlikte olmayı tercih ediyor. bu durumda "eğlenme" tanımına seks ya da aklınıza gelebilecek başka "terbiyesizce" hareketler de dahil.
mesela adam kız arkadaşıyla tatile çıkıyor 2 hafta ama evleneceği kadının evlenmeden önce erkeklerle baş başa vakit geçirmesini istemiyor. ya da göbeği açık kıyafetler giyen bir kadınla evlenmeyeceğini söylüyor ama göbeği açık kıyafet giyen kadınlarla sadece sevgili olmaktan hoşlanıyor.

bu kadarı captain obivous'luk tabii ki, benim asıl merak ettiğim @chitosan'ın da bahsettiği tarzda, karşıdaki insanla iyi vakit geçirmek ama bir evlilikten beklenen şartları sağlayamayacağına inanmak gibi durumlar. mesela çok iyi vakit geçirirsiniz ama bir huyu vardır, katlanamazsınız. o huy haftada 1-2 kere olunca sizi sinir etmez ama 20-30 yıl katlanamayacağınızı düşünürsünüz.

ya da mesela mantık evliliği düşünüyorsunuzdur, evlendiğim insan daha temelde anlaşacağım, gerekirse aşkımdan çok da ölüp bitmeyeceğim biri olsun ama flört etmeyi de seviyorum, evlenmeden önce aşktan ölüp bitmeyi de tadayım diyor olabilirsiniz.
bu tarz ayrımlarınız var mı, varsa net mi, nedir onu merak ettim.

bu soru hep erkeklere yonelikmis gibi algilaniyor ama ben kendi cevremde bu ayrimi yapan kadin sayisinin daha fazla oldugunu goruyorum.

yakin zamanda evlenme / aile kurma plani olmayan kadinlar halk arasinda "pic" olarak tabir edilen havai, hizli yasayan, sorumluluktan kacan ama o oranda hayattan eglence cikarmasini bilen kisilerle gonul eglendirmeyi seviyorlar. bu kisilerle hayat birlestirme fikri ise cok uzak geliyor onlara zaten oyle bir amaclari yok.

evlenme / biriyle hayatini birlestirme zamani gelince ise daha "ütülü", stabil, sorumluluk alan ve sorumluluklarini ciddiye alan kisilere yoneliyorlar. Bu kisiler gorece sıkıcı, hayatta fazla hareket alani olmayan kisiler oluyor. tam bir cocuk babasi. Iliskiler konusunda gorece daha tecrubesiz de oluyorlar haliyle. zamani gelince onu ikna ediyorlar, sıkıcılığı bir sekilde sineye cekmeye calisiyorlar. kimisi beceriyor, kimisi beceremiyor. yani eski hoppa hayatlarinin bittigini kabul edebilen oluyor, edemeyen ve daha farkli yollara basvuran oluyor.

ayni sey farkli kriterlerde erkekler icin de gecerli.

ve bence bu cok da dogal bir durum yani. Insan tecrubeyle ogrenen bir hayvan. oyunla ogrenen bir hayvan. Cocukken oyuncaklarimizla neden oynuyorsak, arkadaslarimizla saklambac veya ebe gibi oyunlari neden oynuyorsak yetiskinlige giden yolda da bu oyunlari ayni sebeple oynuyoruz.

hayır yok.

benimle her türlü hayvanlık ve terbiyesizliği yapamayan biriyle evlenemem. aslşkdasf eğlenecek kişi ve evlenilecek kişi tanımım aynı.

Sadece eğleneceğim bazı kadınlar var. Mesela beni *sadece* tipim veya vücudum için isteyen, benle başka bir bağ hissetmeyen kızlar buraya giriyor.

Hepsiyle her boku yerim ama.

şimdiye kadar sevgili olduğum erkeklerin biri hariç neredeyse tamamı için düşünebilirim bunu herhalde.
Bahsedildiği gibi "piç erkek" mevzusu yüzünden de değil, hiçbiri öyle insanlar değildi neticede. Ama iyi miyi olsalar da, bütün hayat ya da 20-30 sene geçirmek düşüncesi bile içime daral gelmesine sebep oluyor açıkçası.

Mesela çoğu, benim erkeklerde (hatta insanlarda diyeyim) en en en cok sinir olduğum şey olan kendi kendine bakamamak durumundan muzdaripti. Yani adamın önüne yemek koymasa anası, karısı, arkadaşı falan, ya da restoran olmasa etrafta açlıktan ölecek. Kendini doyurmak anlayışı yemek sepetinden pizza söylemekten ibaret. Göbek almış gidiyor. Ya da kirlilerini çıkarıp makinaya atıyor, o kadar eğitilmiş, ama o makinayı siz çalıştırmazsanız çalıştırmıyor. Ya bilmiyor, ya anlamıyor. Gösteriyorsunuz nasıl çalıştırılacağını, her iş yapışı sanki bir tören, bir görsel şölen. Her defasında övgü bekliyor, bir tişört katlaması yirmibeş dakika. Ve bu adamlar bilmem ne şirketinin müdürü, ya da müzisyen, ya da yazar, ya da mühendis. 18 yaşında ergen çocuk değil yani. Bu şekilde yaşayan bir insanla dışarıda sinemaya gitmek iyi hoş, beş yıldızlı otelde tatil yapmak güzel de, aynı evde yaşayıp bir de evlilik gibi o kişinin sorumluluğunu aldığınız bir ortaklığa girmek akıl karı değil.

Bu, erkeklerde var.
Ben böyle bir ayrıma girebileceğim birisini yanımda taşımam.

Var. Bakirelik vs ilgili değil. Hani böyle kimi filmler vardır, diziler vardır, oyunlar vardır açarsın gününü haftanı belki ayını güzelleştirir ama bir ömür boyu taşımanın anlamsız olduğu şeylerdir bunlar. İzlemişsindir, oynamışsındır, okumuşsundur iyidir güzeldir daha fazlasına lüzum yoktur. İnsanlar da böyledir. Arkadaşın vardır bir yerden sonra nerede lan bunun sessize/beklemeye alma tuşu diye döner durursun. Burada da çok görüyoruz aslında arama nasıl mesafe koyarım, böyle arkadaşlık olur mu vs sorularını.

arm&hammer harika bir ürün. Yıllarda pek çok diş macunu denedim ama bu en iyisi. yanında listerine ve diş ipi kullanırsan sonuca çok hızlı gidersin.

Opalescence

arm hammer bir işe yaramıyor. fırçalama tekniğini değiştirebilirsin. veya kaliteli fırça alabilirsin.

Arm&Hammer benim diş etlerimi mahvetti. Ben WhiteGlo diyorum.